Wymiary wnoszą istotny wkład w zrozumienie podstaw modelowania. Dostępne są różne typy wymiarów, które można stosować jako wymiary zdefiniowane przez użytkownika.
W zakładce Główne należy zdefiniować typ i sposób wyświetlania wymiaru.
Typ i styl wymiaru
Na liście dostępne są różne 'Typy wymiarów'. Odpowiadają one funkcjom przycisków (zob. rysunek Przyciski dla wymiarów).
Liniowy
Długość między dwoma lub więcej węzłami
Kątowy
Kąt między trzema węzłami lub dwoma prętami
Nachylenie
Kąt nachylenia pomiędzy linią a płaszczyzną
Wysokość
Rzędna wysokościowa węzła
'Właściwości wyświetlania' określają symbole i czcionki używane do wyświetlania wymiarów. Aktualny 'styl' można zmienić za pomocą przycisku
Sprawdź: Pojawi się okno dialogowe 'Właściwości wyświetlania' z podglądem wymiarów. W razie potrzeby można dostosować styl dla poszczególnych typów wymiarów.
Opcje
Do wymiaru można dodać symbol wymiaru. W tym celu należy wprowadzić 'Symbol' lub wybrać odpowiednią pozycję z listy.
Do wstawiania symboli można też użyć poleceń HTML i znaków specjalnych (encji): Na przykład znak γ jest reprezentowany przez &gamma, indeks dolny - poprzez znacznik, a indeks górny - poprzez znacznik (np. l1 generuje l1 ).
=== Parametry ===
W tej sekcji okna dialogowego można zdefiniować parametry odniesienia dla wymiarów długości.
Zdefiniuj 'układ współrzędnych', do którego odnoszą się wymiary. Można wybrać z listy [[003347 układ współrzędnych zdefiniowany przez użytkownika]] lub użyć
edytować.
Za pomocą 'Odniesienia' można określić, czy wymiar odnosi się do rzeczywistej długości między punktami definicji, czy do rzutu w jednym z kierunków globalnych.
'Płaszczyzna' określa miejsce zastosowania linii wymiarowej. To ustawienie odnosi się do osi układu współrzędnych. Przełączając między pozycjami 'Pierwsza płaszczyzna' i 'Druga płaszczyzna', można zobaczyć efekt na grafice w oknie dialogowym lub w oknie roboczym.
=== Odsunięcie ===
'Odsunięcie linii wymiarowej' Δ określa odległość linii wymiarowej od obiektów odniesienia. W oknie dialogowym przycisku można zdefiniować tę odległość graficznie (zob. krok (5) na rysunku [[#image026264 Graficzne ustawianie wymiaru]]).
Po aktywowaniu pola wyboru 'Odsunięcie względem globalnych osi' można zdefiniować odległość linii wymiarowej w odniesieniu do globalnego układu współrzędnych.
== Pozycja ==
Zakładka '''Pozycja''' umożliwia zarządzanie obiektami i parametrami determinującymi wymiary.
=== Odniesienia wymiarów ===
Opcje wprowadzania danych w tej sekcji okna dialogowego zależą od typu wymiaru. W przypadku wymiarów długości obiektami odniesienia można zarządzać w tabeli: W kolumnie 'Typ' należy zdefiniować rodzaj obiektu odniesienia. Następnie należy wprowadzić 'Numer' węzła lub punktu. Gdy pole tekstowe jest aktywne, można kliknąć przycisk, aby wybrać obiekt odniesienia
można również określić graficznie. Dzięki temu w tabeli można odnieść linię wymiarową do innych węzłów bez konieczności usuwania i ponownej definicji wymiaru.
W przypadku wymiaru kątowego (typu 'Nachylenie') w tej zakładce można zdefiniować decydujący 'Pręt', 'Kierunek' kąta oraz 'Pozycję. ' wymiaru w odniesieniu do początku lub końca pręta.
=== Pozycja tekstu zdefiniowana przez użytkownika ===
Tekst wymiarowy jest domyślnie umieszczony centralnie. Aby ustawić 'Pozycję pionową' lub 'Pozycję poziomą', należy zaznaczyć odpowiednie pole wyboru. Następnie można wybrać odpowiednią pozycję na liście.
== Wyświetlanie wymiarów ==
Wyświetlanie wymiarów można włączyć lub ukryć w 'Nawigatorze - Wyświetlanie'. W kategorii '''Wymiary''' dostępnych jest więcej opcji wyświetlania. Można tu na przykład aktywować wyświetlanie jednostek lub [[#symbols symboli]].
W przypadku elementów i konstrukcji z betonu zbrojonego, na których zachowanie konstrukcyjne zgodnie z teorią drugiego rzędu znacząco wpływają oddziaływania, Eurokod 2 oferuje ogólną metodę opartą na nieliniowym wyznaczaniu sił wewnętrznych zgodnie z teorią drugiego rzędu (5.8.6). oraz metodą aproksymacyjną opartą na nominalnej krzywiźnie (5.8.8).
Celem tego artykułu technicznego jest przeprowadzenie obliczeń zgodnie z ogólną metodą Eurokodu 2 na przykładzie smukłego słupa żelbetowego.
Niniejszy artykuł techniczny dotyczy bezpośredniej analizy odkształceń belki żelbetowej z uwzględnieniem długotrwałych efektów pełzania i skurczu. Aby wyjaśnić bezpośrednie obliczenia, zgodnie z Eurokodem 2 (EN 1992-1-1, rozdz. 7.4.3), stosuje się belkę jednoprzęsłową. Szczególny nacisk położono na usztywnienie przy rozciąganiu, zachowanie w stanie zarysowanym, w oparciu o współczynnik rozkładu (parametr uszkodzenia) oraz uwzględnienie skurczu i pełzania.
Niniejszy artykuł zawiera kompleksowy przegląd podstawowych metod analizy sejsmicznej, wyjaśnia ich zasady i zastosowania, a także scenariusze, w których są najbardziej efektywne
W programie RFEM 6 istnieje hierarchiczna kontrola między powierzchniami przenoszenia obciążeń i stropami w modelu budynku. W ten sposób możliwe są również ściany wykonane z powierzchni przenoszących obciążenia, na przykład ściany osłonowe.
W rozszerzeniu 'Nieliniowe zachowanie materiału' można zastosować Anizotropowy | Uszkodzenie dla elementów konstrukcyjnych z betonu. Ten model materiałowy umożliwia uwzględnienie uszkodzeń betonu dla prętów, powierzchni i brył.
Istnieje możliwość zdefiniowania indywidualnego wykresu naprężenie-odkształcenie za pomocą tabeli, wprowadzenia parametrycznego do wygenerowania wykresu naprężenie-odkształcenie lub wykorzystania wstępnie zdefiniowanych parametrów z norm. Ponadto możliwe jest uwzględnienie wpływu usztywnienia przy rozciąganiu.
Oba nieliniowe modele materiałowe dla zbrojenia "Izotropowe | Plastyczne (pręty)" i "Izotropowy | Nieliniowy sprężysty (pręty)" są dostępne.
Możliwe jest uwzględnienie długotrwałych efektów wynikających z pełzania i skurczu dzięki typowi analizy "Analiza statyczna Pełzanie i skurcz (liniowy), | która została ostatnio udostępniona. Pełzanie jest uwzględniane przez rozciąganie wykresu naprężenie-odkształcenie betonu o współczynnik (1+phi) oraz skurcz jako odkształcenie wstępne betonu. Bardziej szczegółowe analizy kroku czasowego są możliwe dzięki rozszerzeniu "Analiza historii czasowej (TDA)".