Nietrwałe symulacje wiatru odgrywają kluczową rolę w analizie wzorców przepływu powietrza, turbulencji oraz sił aerodynamicznych w różnych zastosowaniach inżynierskich, takich jak analizy konstrukcyjne obciążeń wiatrem. W przeciwieństwie do symulacji w stanie ustalonym, symulacje nietrwałe uchwycają zależne od czasu zachowanie przepływu wiatru, co wymaga starannego wyważenia między dokładnością a efektywnością obliczeń.
Jednym z kluczowych czynników w nietrwałych symulacjach wiatru jest określenie wystarczającego całkowitego czasu symulacji w celu zapewnienia rzetelnych i znaczących wyników (Rysunek 1). Jeśli czas symulacji jest zbyt krótki, przepływ może się nie rozwinąć w pełni, co prowadzi do niedokładnych prognoz kluczowych parametrów, takich jak prędkość, wahania ciśnienia i charakterystyki turbulencji. Z kolei zbyt długie czasy symulacji mogą prowadzić do zbędnych kosztów obliczeń bez znaczącej poprawy dokładności.
Stabilizację zarówno wartości szczątkowych, jak i całkowitej siły oporu (i/lub jej składowych) należy monitorować w symulacji nietrwałej (Rysunek 2).
W przypadku stabilizacji zaleca się uzyskanie stałej wartości lub okresowych oscylacji w czasie (Rysunek 3). Jeśli te kryteria nie są spełnione, zaleca się kontynuowanie obliczeń nietrwałych, co użytkownicy mogą łatwo zrobić.