Przypadki imperfekcji opisują podstawowe warunki imperfekcji. Umożliwiają określenie, czy należy uwzględnić imperfekcje geometryczne lub obciążenia zastępcze. Odpowiednie specyfikacje można znaleźć w poszczególnych normach.
Podstawowe
Zakładka Główne określa rodzaj imperfekcji. Imperfekcje mogą być uwzględniane, na przykład w postaci obciążeń zastępczych, geometrycznych odkształceń wstępnych lub przechyłów kondygnacyjnych.
W zakładce Assignment można przypisać przypadek imperfekcji do określonych przypadków obciążeń i kombinacji.
Ustawienia i opcje
Na liście dostępne są różne typy imperfekcji.
Tylko lokalne imperfekcje
Imperfekcje są reprezentowane przez obciążenia zastępcze. Nachylenia i przegrody zależą od sił normalnych. Imperfekcje można zdefiniować w kategoriach Imperfekcje lokalne dla prętów i zbiorów prętów.
Obciążenia hipotetyczne z przypadku obciążenia
Imperfekcje są oparte na obciążeniach z określonego przypadku obciążenia. Ten przypadek obciążenia można przypisać w zakładce Obciążenia hipotetyczne z przypadku obciążenia lub utworzyć nowy.
Wstępny przechył za pomocą tabeli
Ten typ imperfekcji umożliwia przedstawienie imperfekcji według kondygnacji. Zdefiniuj parametry w zakładce Początkowy przechył przy użyciu tabeli.
Odkształcenie statyczne
Imperfekcje są oparte na deformacjach z przypadku obciążenia lub kombinacji. Zdefiniuj najważniejsze parametry w zakładce Odkształcenie statyczne.
Z listy 'Typ źródła' należy wybrać, czy przemieszczenia mają być oparte na przypadku obciążeń, czy na kombinacji obciążeń.
Grupa przypadków imperfekcji
Ten typ imperfekcji umożliwia łączenie specyfikacji z kilku przypadków imperfekcji. Przypadki imperfekcji można pogrupować w zakładce Grupa przypadków imperfekcji i przeskalować je według współczynników.
Opcje
Domyślnie pole wyboru 'Przypisz do wszystkich kombinacji obciążeń bez przypisanego przypadku imperfekcji'. Ta opcja zapewnia uwzględnienie przypadku imperfekcji dla wszystkich kombinacji obciążeń, które nie zostały uwzględnione w wyniku ręcznego wyboru na zakładce Przypisanie.
Przykład
W zakładce 'Przypisanie' przypadek obciążenia "Wiatrem" jest przypisywany ręcznie. W ten sposób wszystkie kombinacje obciążeń wykorzystujące ten przypadek obciążenia są przypisywane automatycznie. W przypadku kombinacji obciążeń bez wiatru przypadek imperfekcji jest uwzględniany tylko wtedy, gdy włączona jest opcja 'Przypisz do wszystkich kombinacji obciążeń bez przypisanego przypadku imperfekcji'.
Obciążenia hipotetyczne z przypadku obciążenia
Obciążenia hipotetyczne są dostępne jako typ imperfekcji (patrz ilustracja Wybór typu imperfekcji).
Imperfekcje te można opisać w przypadku obciążenia obciążeniami zastępczymi. Do tego przypadku należy przypisać kategorię przypadku obciążenia Brak , aby nie był on uwzględniany w kombinatoryce, a jedynie jako przypadek obciążenia imperfekcją. W ten sposób można definiować np. obciążenia stabilizujące niezależnie od sił normalnych - w przeciwieństwie do przechyłów lub "obciążeń hipotetycznych", które działają jako obciążenia zastępcze w stosunku do sił normalnych.
Należy wybrać przypadek obciążenia z listy lub utworzyć nowy za pomocą klawisza
.
Wstępny przechył za pomocą tabeli
Początkowy przechył jest dostępny jako typ imperfekcji (patrz ilustracja Wybór typu imperfekcji).
Imperfekcje poziomu
Przemieszczenie normatywne budynku można opisać w tabeli. Dzięki temu nie ma potrzeby definiowania imperfekcji dla każdego słupa osobno. Poziomy kondygnacji w tabeli kontrolują sposób przesuwania węzłów w przekrojach budynku.
Zdefiniuj rzędne kondygnacji i przypisz spadki. Za pomocą przycisku
dodać wiersze. Upewnij się, że rzędne są ustawione w porządku rosnącym. Program RSTAB określa przemieszczenie geometryczne na podstawie specyfikacji i stosuje je do węzłów.
Opcje
Jeżeli imperfekcje nie mają być powiązane z globalnym układem współrzędnych XYZ, można wybrać 'Układ współrzędnych' zdefiniowany przez użytkownika lub utworzyć nowy. 'Kierunek poziomu' określa rzędną kondygnacji; dzięki temu możliwe są również pionowo zorientowane kołysania początkowe.
'Kierunek imperfekcji' określa kierunek (kierunki) przyłożenia nachylenia. Przy ustawieniu domyślnym 'XY', w tabeli określone są nachylenia dla kierunków X i Y. Jeżeli działają tylko w jednym kierunku, zdefiniuj odpowiednią oś na liście.
W tabeli 'Współczynnik przechyłu' jest wyświetlany 'jako odwrotność 1'. W przypadku dezaktywacji tego pola wyboru wartości są wyświetlane jako liczby dziesiętne.
Odkształcenie statyczne
Odkształcenie statyczne jest dostępne jako typ imperfekcji (patrz ilustracja Wybór typu imperfekcji).
'Kształt imperfekcji' opiera się na deformacji przypadku obciążenia lub kombinacji. Wstępne odkształcenia geometryczne są skalowane do określonej wielkości.
Kształt imperfekcji z
Wybierz z listy nadrzędny przypadek obciążenia lub kombinację. Za pomocą klawisza
można utworzyć nowy przypadek obciążenia lub nową kombinację.
Wielkość imperfekcji
'Położenie odniesienia' określa położenie w modelu, którego przemieszczenie służy jako odniesienie dla strzałki. Zazwyczaj jest to lokalizacja o największym przemieszczeniu. Można również wybrać inny węzeł z listy lub zdefiniować go graficznie za pomocą klawisza
.
Jeżeli imperfekcje nie mają być powiązane z globalnym układem współrzędnych XYZ, można wybrać 'Układ współrzędnych' zdefiniowany przez użytkownika lub utworzyć nowy. 'Kierunek imperfekcji' definiuje orientację imperfekcji. Dzięki opcji 'S' możliwe są imperfekcje wyraźne przestrzennie, takie jak występujące w modelach sferycznych.
Wprowadź 'Wielkość imperfekcji', która reprezentuje maksymalne przemieszczenie geometryczne. Przemieszczenia węzłów ES są skalowane do tej wartości. Podstawą jest deformacja przypadku obciążeń lub kombinacji określonych powyżej.
Grupa przypadków imperfekcji
Grupa przypadków imperfekcji jest dostępna jako typ imperfekcji (patrz ilustracja Wybór typu imperfekcji).
Można połączyć kilka przypadków imperfekcji w jedną grupę i tym samym uwzględnić je jednocześnie. Opcja ta jest przydatna w przypadku badań specjalnych w celu zastosowania imperfekcji globalnych i wyboczenia lokalnego.
Zdefiniuj przypadki imperfekcji, które mają zostać połączone. Za pomocą przycisku
dodać wiersze do tabeli.
Do każdego przypadku imperfekcji można zastosować 'Współczynnik'. Za pomocą 'Operatora' można określić, czy przypadki imperfekcji działają jednocześnie ('i'), czy wzajemnie się wykluczają ('lub').
Przypisanie
W zakładce Przypisanie do przypadku imperfekcji można przypisać jeden lub więcej przypadków obciążeń lub kombinacji obciążeń. Tylko wtedy w obliczeniach uwzględniany jest przypadek imperfekcji.
Do przypisania
Kolumna 'Do przypisania' zawiera listę wszystkich utworzonych przypadków obciążeń. W celu przeniesienia przypadku obciążenia na listę 'Przyporządkowane obiekty' można skorzystać z następujących możliwości:
- Dwukrotnie kliknąć przypadek obciążenia.
- Wybierz przypadek obciążenia. Następnie kliknij przycisk
.
Przypisane obiekty
Kolumna 'Przypisane obiekty' zarządza wszystkimi przypadkami obciążeń przypisanymi do tego przypadku imperfekcji. Na przykład, jeżeli przypadek imperfekcji 'Wiatr w +X' ma zostać uwzględniony przez przypadek obciążenia 'Wiatr w +X', należy przenieść ten przypadek obciążenia na listę, jak opisano powyżej. Jeżeli aktywny jest kreator kombinacji , wszystkie kombinacje obciążeń, które wykorzystują ten przypadek obciążenia, zostaną przypisane.
W ten sposób można porównać przypadki imperfekcji z kierunkami działania przypadków obciążeń: Na przykład przypadek imperfekcji z nachyleniami w X działa na obciążenie wiatrem w X; przypadek imperfekcji w Y, dla obciążenia wiatrem w Y. W przypadku nieprzypisanych kombinacji obciążeń (bez obciążenia wiatrem) każdy przypadek imperfekcji jest rozpatrywany osobno. Program RSTAB tworzy dwie kombinacje obciążeń z identycznymi kryteriami superpozycji, ale z różnymi przypadkami imperfekcji.