W przypadku, gdy powierzchnia jest podzielona wewnętrznymi liniami, w obrębie powierzchni powstają zamknięte wycinki. Obszary te nazywane są komórkami powierzchni. Można je analizować i obliczać za pomocą belek wynikowych , a szczególną rolę odgrywają w przypadku belek-ścian w rozszerzeniu Model budynku.
Po podzieleniu powierzchni za pomocą linii program automatycznie rozpoznaje komórki powierzchni. W przeciwieństwie do innych obiektów konstrukcyjnych komórek powierzchni nie można zdefiniować ręcznie w oknie dialogowym.
W przypadku powierzchni z otworami można również wydać programowi polecenie utworzenie komórek. W tym celu należy użyć jednej z opcji w menu kontekstowym powierzchni.
Informacje dotyczące komórek powierzchni są dostępne w oknie dialogowym.
W sekcji Parametry należy wprowadzić numer powierzchni, w której znajduje się komórka.
W sekcji Informacje wyświetlane są szczegóły dotyczące właściwości konstrukcyjnych komórki oraz współrzędne jej środka ciężkości.
Pole wyboru 'Nadpisz grubość powierzchni inną grubością', znajdujące się w sekcji Opcje, umożliwia przypisanie do komórki powierzchni określonej grubości. W ten sposób dla części powierzchni można zastosować grubość różniącą się od właściwości "powierzchni macierzystej" – w razie potrzeby również przy użyciu określonego materiału. Po zaznaczeniu tego pola wyboru można wybrać grubość z listy dostępnych pozycji, użyć przycisku
, aby utworzyć nową grubość lub użyć przycisku
, aby zastosować grubość z określonej powierzchni w oknie graficznym.