Dla każdego zwolnienia powierzchniowego należy określić właściwości kontrolujące przenoszenie przemieszczeń (a tym samym sił wewnętrznych i momentów) pomiędzy oryginalną powierzchnią a jej kopią. Ten typ zwolnienia powierzchniowego opisuje właściwości przegubu na niewidocznych prętach łączących między węzłami ES dwóch powierzchni.
Warunki typu zwolnienia
Można zdefiniować warunki zwolnienia dla trzech 'Translacyjnych' stopni swobody. Przemieszczenia uxi u yopisują warunki przegubowe w płaszczyźnie powierzchni, przemieszczenie uz opisuje je prostopadle do powierzchni. Kierunki przemieszczeń odnoszą się zatem do układu osi powierzchni.
Aby zdefiniować zwolnienie, należy zaznaczyć pole wyboru przy odpowiedniej osi. Znacznik wyboru wskazuje, że możliwe jest przemieszczenie obiektu w odpowiednim kierunku. Stała sprężyny translacyjnej jest wówczas ustawiana na zero. 'Stałą sprężystości' można w każdej chwili zmienić, aby zamodelować zwolnienie sprężyste. Sztywności sprężyste należy wprowadzić jako wartości obliczeniowe.
W kolumnie 'Nieliniowość' można kontrolować zwolnienie dla każdego kierunku przemieszczenia. Obecnie lista nieliniowości oferuje tylko kryterium dla sił dodatnich lub ujemnych (patrz image Okno dialogowe "Nowy typ zwolnienia powierzchniowego").
Lokalny układ osiowy
Z listy należy wybrać układ osi xyz, którego dotyczą zwolnienia:
- Taki, jak powierzchnia oryginalna
- Odwrócony względem oryginalnej powierzchni
Pozwala to wpłynąć na położenie lokalnych osi powierzchni. W przypadku wyrównania osi w stosunku do pierwotnej powierzchni zostanie odwrócony nie tylko oś z, ale również kierunek osi w płaszczyźnie powierzchni.
