Materiały są wymagane do definiowania powierzchni, przekrojów oraz brył. Właściwości materiałów wpływają na sztywność tych obiektów.
Nazwa
Materiałowi można nadać dowolną nazwę. Jeżeli opis odpowiada nazwie pozycji w bibliotece, program RFEM importuje zapisane właściwości materiału. Aby wybrać materiał z biblioteki, należy kliknąć przycisk na końcu linii wprowadzania. Import materiałów opisano w rozdziale Biblioteka materiałów.
W przypadku materiałów z biblioteki 'Podstawowe właściwości materiałowe' są ustawione domyślnie i nie można ich zmienić. Aby zastosować właściwości materiału zdefiniowane przez użytkownika, w sekcji 'Opcje' należy zaznaczyć pole wyboru Materiał zdefiniowany przez użytkownika (zob. sekcja Materiał zdefiniowany przez użytkownika).
Główne
W zakładce Główne można zarządzać podstawowymi parametrami materiału.
Typ materiału
Typ materiału służy do definiowania kategorii materiału. Od kategorii zależy, które parametry i współczynniki są istotne dla obliczeń. Typ materiału określa również częściowe współczynniki bezpieczeństwa materiału, które są uwzględniane przy wymiarowaniu, w zależności od normy.
W przypadku materiału pobranego z biblioteki domyślnie ustawiony jest jeden z poniższych typów materiału.
Model materiałowy
Na liście dostępne są do wyboru następujące modele materiałowe:
Izotropowy liniowo sprężysty
Liniowo sprężyste właściwości sztywności materiału są niezależne od kierunku. Można je opisać w następujący sposób:
E | Moduł E |
[SCHOOL.NUMBEROFSINGLEUSERLICENCES] | Moduł ścinania |
ν | Współczynnik Poissona |
Muszą być spełnione poniższe warunki:
- E > 0
- G > 0
- -1 < ν ≤ 0,5 (dla powierzchni i brył; brak górnej granicy dla prętów)
Macierz podatności (odwrotność macierzy sztywności) dla powierzchni ma następującą postać:
Ortotropowy liniowo sprężysty (powierzchnie)
Ten typ modelu materiału umożliwia definiowanie właściwości sztywności, które różnią się w obu kierunkach powierzchni x i y. Pozwala to na przykład na odwzorowanie właściwości tworzywa sztucznego wzmocnionego włóknem szklanym, stropów żebrowych lub kierunków naprężeń stropów zbrojonych. Osie powierzchni x i y są prostopadłe względem siebie w płaszczyźnie powierzchni.
Aby zdefiniować różne właściwości materiału dla kierunków x i y, w sekcji 'Opcje' należy aktywować pole wyboru Materiał zdefiniowany przez użytkownika. W zakładce 'Ortotropowy - liniowo sprężysty (powierzchnie)' można następnie zdefiniować parametry materiału.
Aby macierz sztywności była określona dodatnio, muszą być spełnione następujące warunki:
- Ex > 0; Ey > 0
- Gyz > 0; Gxz > 0; Gxy > 0
-
Ortotropowy liniowo sprężysty (bryły)
W trójwymiarowym ortotropowym modelu materiałowym sztywności sprężyste można zdefiniować osobno we wszystkich kierunkach bryły. Aby zdefiniować różne właściwości materiału dla każdego kierunku, w sekcji 'Opcje' należy aktywować pole wyboru Materiał zdefiniowany przez użytkownika. W zakładce 'Ortotropowy - liniowo sprężysty (bryły)' można następnie zdefiniować parametry materiału.
Elementy macierzy sztywności wyznaczone na podstawie wprowadzonych danych podane są w zakładce 'Ortotropowy - liniowo sprężysty (bryły) - Macierz sztywności'.
Izotropowy | Drewno | Liniowo sprężysty (pręty)
Ten model można wybrać w przypadku materiałów typu 'Drewno'. Umożliwia on na przykład odwzorowanie właściwości płyty OSB w modelu pręta, z uwzględnieniem różnych sztywności w zależności od pozycji montażowej. Położenie płyty można zdefiniować w zakładce 'Izotropowy | Drewno | | Liniowo sprężysty (pręty)' przy użyciu dwóch list.
Ortotropowy | Drewno | Liniowo sprężysty (powierzchnie)
Ten model materiału może być wykorzystany dla materiałów typu 'Drewno' do kontroli modułu sprężystości z uwagi na nośność ściany lub płyty oraz modułu ścinania Gxy: Na przykład płyty OSB wykazują różną sztywność w różnych kierunkach, w zależności od pozycji montażowej w modelu.
Parametry sztywności można zdefiniować w zakładce 'Ortotropowy | Drewno | | Liniowo sprężysty (powierzchnie)'. W przypadku materiałów drewnianych z biblioteki ustawione są wartości domyślne. W celu zdefiniowania różnych właściwości materiału dla każdego kierunku należy wcześniej aktywować pole wyboru Materiał zdefiniowany przez użytkownika w sekcji 'Opcje' (zob. sekcja Materiał zdefiniowany przez użytkownika).
moduł sprężystości
Moduł sprężystości podłużnej (moduł Younga) opisuje stosunek naprężenia normalnego do odkształcenia.
Moduł ścinania
Moduł ścinania G (moduł odkształcalności postaciowej, moduł Kirchhoffa) jest drugim parametrem używanym do opisu sprężystego zachowania liniowego, izotropowego i homogenicznego materiału. W tym przypadku odkształcenie występuje pod wpływem naprężenia stycznego.
współczynnik Poissona
Współczynnik (liczba) Poissona v jest wymagany do określenia odkształcenia poprzecznego. W przypadku materiałów izotropowych współczynnik Poissona wynosi zazwyczaj między 0,0 a 0,5. Jeżeli zatem wartość ta przekracza 0,5 (np. dla gumy), należy przyjąć, że materiał nie jest izotropowy.
Zależność pomiędzy modułem sprężystości, modułem ścinania i współczynnikiem Poissona dla materiału izotropowego wyraża równanie Współczynnik Poissona.
Po wprowadzeniu Materiału zdefiniowanego przez użytkownika wraz z jego właściwościami izotropowymi program RFEM określa współczynnik Poissona na podstawie wartości modułu sprężystości i modułu ścinania. To domyślne ustawienie można w razie potrzeby zmienić na liście 'Typ definicji'.
Typ definicji właściwości materiału
E | G | (ν) | Współczynnik Poissona jest wyznaczany na podstawie modułu sprężystości oraz modułu ścinania |
E | (G) | ν | Moduł ścinania jest wyznaczany na podstawie modułu sprężystości oraz współczynnika Poissona |
E | G | ν | Moduł sprężystości, moduł ścinania i współczynnik Poissona są od siebie niezależne |
Ciężar właściwy / gęstość
Ciężar właściwy γ określa ciężar materiału na jednostkę jego objętości. Parametr ten jest szczególnie istotny dla przypadku obciążenia typu "Ciężar własny". Ciężar własny przyjmowany automatycznie dla modelu jest określany na podstawie ciężaru właściwego i pól przekroju zastosowanych prętów lub powierzchni i brył.
Gęstość ρ określa masę materiału na jednostkę objętości. Parametr ten jest wymagany do analiz dynamicznych.
Współczynnik rozszerzalności cieplnej
Współczynnik rozszerzalności cieplnej α charakteryzuje liniową zależność pomiędzy zmianami temperatury a zmianami długości (wydłużanie się materiału wskutek nagrzewania, skracanie wskutek ochłodzenia).
Współczynnik rozszerzalności cieplnej jest istotny dla obciążeń typu 'Temperatura' i 'Zmiana temperatury'.
Materiał zdefiniowany przez użytkownika
W przypadku materiałów z biblioteki ich właściwości są ustawione domyślnie. Nie można ich zatem zmieniać bezpośrednio w polach wprowadzania danych.
Aby zmodyfikować właściwości materiału, należy zaznaczyć pole wyboru Materiał zdefiniowany przez użytkownika w sekcji 'Opcje'. Powoduje to aktywację pól do wprowadzania podstawowych właściwości materiału w zakładce 'Główne'. W zakładce 'Wartości materiałowe' można też zmieniać parametry specyficzne dla obliczeń.
W przypadku materiału o właściwościach ortotropowych w zakładce 'Ortotropowy' można dostosować moduł sprężystości i moduł ścinania oraz współczynniki Poissona (zob. rysunek Macierz sztywności dla materiału ortotropowego liniowo sprężystego). Po aktywacji opcji 'Ustaw elementy macierzy sztywności' elementy macierzy sztywności można zdefiniować również ręcznie.
Modyfikacja sztywności
W przypadku materiału zdefiniowanego przez użytkownika istnieje możliwość modyfikacji sztywności, na przykład w celu uwzględnienia współczynników bezpieczeństwa lub obniżonych właściwości materiału. Na liście 'Typ modyfikacji' dostępne są dwie opcje:
- Dzielnik dla modułów E i G
- Mnożnik dla modułów E i G
W sekcji 'Parametry' należy wprowadzić współczynnik, przy pomocy którego ma zostać zmodyfikowana sztywność.
Zależne od temperatury
Aby zdefiniować materiał liniowo sprężysty o właściwościach naprężeniowo-odkształceniowych zależnych od temperatury, w sekcji 'Opcje' należy zaznaczyć pola wyboru Zdefiniowane przez użytkownika i Zależne od temperatury. Następnie w zakładce 'Zależne od temperatury' można zdefiniować właściwości materiału zależne od temperatury. Właściwości te są uwzględniane w przypadku obiektów, które są obciążone termicznie temperaturą lub zmianą temperatury.
Z listy 'Właściwość zależna od temperatury' należy wybrać właściwość materiału, na przykład moduł sprężystości. Następnie należy je utworzyć za pomocą przycisku tabeli, tak aby można było wprowadzić temperatury wraz z odpowiednimi wartościami w kolejnych wierszach. Przycisk można również importować dane z arkusza Excel.
'Temperatura odniesienia' definiuje sztywności dla obiektów, które nie są obciążone termicznie. Na przykład w przypadku ustawienia wartości referencyjnej 300 °C do wszystkich prętów i powierzchni zostanie zastosowany zredukowany moduł sprężystości tego punktu krzywej temperatury.