Aby uzyskać jak najlepsze wyniki symulacji numerycznej, przed rozpoczęciem obliczeń warto sprawdzić kilka ważnych rzeczy, które zostały omówione w kolejnych podrozdziałach.
Detection zakładki Triangles
Oryginalny model może zawierać "podwójne trójkąty", tj. nakładające się trójkąty, które leżą w tej samej płaszczyźnie, patrz obraz poniżej.
Nakładające się trójkąty mogą prowadzić do błędnych wyników, ponieważ wynikowe ciśnienie można ekstrapolować na wszystkie te trójkąty, a tym samym można zwiększyć całkowitą siłę oporu działającą na model. Sprawdzanie nakładających się trójkątów jest aktywowane automatycznie po imporcie modelu (patrz rozdział Import modeli) lub można je uruchomić ręcznie z menu, patrz Rysunek poniżej.
Po kliknięciu na sprawdzenie modelu otworzy się nowe okno, w którym można znaleźć wnioski oraz informacje o liczbie nakładających się trójkątów oraz ich powierzchni.
Dane modelu nakładających się trójkątów można wyeksportować do pliku, a następnie wyświetlić i sprawdzić w ParaView.
Tunel aerodynamiczny
Zarys tunelu aerodynamicznego jest wyświetlany w postaci prostokąta wokół modelu w jego środku. Tutaj można sprawdzić kierunek wiatru, oznaczony dużą czerwoną strzałką. W "Nawigatorze projektu" dostępnych jest kilka opcji wyświetlania niektórych elementów istotnych dla tunelu aerodynamicznego (patrz ilustracja Nawigator projektu). Poziom terenu wynika z wartości zdefiniowanej w sekcji „Właściwości modelu” w oknie „Dane ogólne”.
W razie potrzeby rozmiar i położenie tunelu aerodynamicznego można dostosować graficznie lub w oknie dialogowym "Tunel aerodynamiczny" (patrz rozdział Tunel aerodynamiczny). Należy upewnić się, że ze wszystkich stron modelu zapewniona jest wystarczająca ilość miejsca, aby powietrze mogło swobodnie przepływać.
Otwory
W przypadku wybrania opcji „Zamknij otwory” (patrz rozdział Ustawienia siatki) można sprawdzić, czy otwory lub przerwy są odpowiednio zamknięte w modelu RWIND 3. W razie potrzeby można zmodyfikować ustawienia w obrazku Edit Model RWIND 3. Należy pamiętać, że to, czy powietrze może przepływać przez otwór, czy nie, będzie miało istotne znaczenie dla analizy.
Model oryginalny
Oryginalny model jest modelem utworzonym w programie RFEM 6/RSTAB 9, zaimportowanym z zewnętrznego pliku lub utworzonym w Edytorze modeli w RWIND 3. Zewnętrzna powierzchnia modelu (powłoka zewnętrzna) jest najważniejsza dla aerodynamiki zewnętrznej. Przed obliczeniami zewnętrzna powierzchnia modelu jest dzielona na trójkąty. Triangulacja powierzchni modelu jest podstawą do utworzenia uproszczonego modelu z wykorzystaniem siatki skurczowej, a podstawą do utworzenia uproszczonego modelu generowanie siatki objętości skończonych w przestrzeni wokół modelu. W siatce o skończonej objętości przeprowadzane są obliczenia numeryczne. Chociaż jedną z największych zalet RWIND 3 jest możliwość zastosowania modelu uproszczonego (shrink-wrapping), eliminującego większość potencjalnych problemów, to jednak każde obliczenia numeryczne powinny być poprzedzone szybkim sprawdzeniem poprawności geometrii oryginalnego modelu.
Przed rozpoczęciem symulacji powinniśmy sprawdzić geometrię oryginalnego modelu, aby upewnić się, że nie jest ona zbyt złożona jak na nasze potrzeby i czy nie zawiera niepotrzebnych części modelu (na przykład powierzchni wewnętrznych, przegród itp.) oraz nie są istotne dla naszej symulacji numerycznej (adynamika zewnętrzna). Powierzchnie wewnętrzne w modelu zamkniętym (objętość zamknięta) zwiększają wymagania obliczeniowe zarówno pod względem danych, jak i czasu oraz mogą prowadzić do niedokładności. Im bardziej złożona geometria, tym więcej czasu należy poświęcić na sprawdzenie oryginalnej siatki modelu i wygenerowanej siatki objętości skończonych. W tym celu należy użyć adresu Mesh Inspector używane jest narzędzie.
Model uproszczony
RWIND 3 posiada "Model uproszczony", który jest tworzony z oryginalnego modelu w RFEM 6/RSTAB 9. Stanowi ona specjalną siatkę do definiowania granic modelu (więcej informacji w rozdziale Siatka obliczeniowa i uproszczenie modelu).
Uproszczony model można wyświetlić w następujący sposób:
- W panelu należy wybrać opcję "Pokaż model uproszczony".
- W celu wyświetlenia modelu należy wybrać opcję "Uproszczony" w nawigatorze "Widok".
Stopień uproszczenia jest określany przez "Poziom szczegółowości" określony w oknie dialogowym "Edytuj model". Rozdział „Ogólne” zawiera przykład ilustrujący wpływ tej wartości na proces „opłaszczania” zastosowany w modelu. Jeżeli granice nie są prawidłowo przedstawione, można dostosować poziom. Po kliknięciu
w
Edit Model
można natychmiast sprawdzić zmiany i wyświetlić nowy model uproszczony. Należy pamiętać, że bardzo szczegółowy model będzie wymagał więcej czasu na obliczenia.