Typ symulacji
W tej sekcji do wyboru są dwa typy symulacji, symulacja przepływu stacjonarnego i symulacja przepływu przejściowego. Informacje teoretyczne można znaleźć w rozdziale Przepływu stałego i przepływu przejściowego. Parametry obu symulacji są szczegółowo opisane w kolejnych rozdziałach Przepływ stały i Przepływ przejściowy.
W RWIND 2 wprowadzono nową opcję kontynuowania obliczeń z danego projektu nawet po przerwaniu obliczeń i zamknięciu projektu. Aby móc kontynuować obliczenia nawet po zamknięciu projektu i otworzyć go ponownie, należy wybrać opcję "Zapisz rozszerzone dane, aby kontynuować obliczenia". Należy to zrobić przed zapisaniem danych projektu, gdy dane te nadal istnieją w katalogu roboczym, to znaczy przed zakończeniem obliczeń.
parametry przepływu
„Prędkość na wlocie” oznacza prędkość wiatru wchodzącego do tunelu aerodynamicznego. Przycisk
Przycisk umożliwia definicję prędkości wiatru jako funkcji wysokości. Wartości wykresu można wprowadzić w sposób opisany w rozdziale Profil wiatru poniżej. Wartość "Lepkości kinematycznej" opisuje opór powietrza na odkształcenia. Definiuje się ją jako stosunek lepkości do „Gęstości“ powietrza.
Siatka objętości skończonych
"Gęstość siatki", która ma zostać zastosowana wokół modelu, jest kontrolowana przez wartość procentowa odniesienia. To specyficzne doprecyzowanie jest wykorzystywane do uproszczenia modelu i obliczeń przepływu. Domyślna gęstość (20%) zazwyczaj skutkuje stosunkowo małą liczbą komórek siatki o skończonych objętościach i stosunkowo szybkimi obliczeniami. Minimalna wartość procentowa wynosi 10%. Jest to dość gruba siatka o najmniejszej liczbie objętości. Im wyższa gęstość oczka, tym mniejszy rozmiar komórek objętości skończonych. Wyniki są tym samym bardziej precyzyjne, ale obliczenia będą wymagały więcej czasu ze względu na większą liczbę objętości. Ustawienie maksymalnej gęstości siatki (100%) prowadzi do bardzo drobnych oczek siatki o milionach objętości. Obliczenia przepływu 3D na takich siatkach stanowią granicę możliwości obecnych komputerów PC, a czas obliczeń wynosi od kilku godzin do kilku dni.
Gęstość siatki można wprowadzić lub zmodyfikować za pomocą suwaka. 'Oszacowanie komórek siatki' poniżej daje odpowiednią liczbę komórek objętości o skończonej objętości i minimalny rozmiar komórki.
Typ 'Zagęszczenie siatki' można zdefiniować dla krzywizny powierzchni (drobna siatka tylko w pobliżu ostrych krawędzi modelu) lub globalnie dla odległości od powierzchni (drobna siatka na całych powierzchniach granicznych). Pierwsza opcja jest ustawiona jako domyślna, ponieważ generuje siatki z mniejszą liczbą elementów skończonych.
Rozważ opcję "Standardowe zagęszczenia siatki", która umożliwia zablokowanie generowania standardowych zagęszczeń siatki i aktywowanie zdefiniowanych przez użytkownika zagęszczeń siatki oraz ich umieszczenie, patrz rozdział Zagęszczenia siatki.
Opcja 'Warstwy graniczne' określa, czy siatka objętościowa skończona sąsiadująca z powierzchniami modelu ma zostać w specjalny sposób zagęszczona. To zagęszczenie daje lepsze wyniki w pobliżu granic modelu. Ponieważ jednak liczba warstw o małej objętości jest znacznie zwiększana, opcja ta jest domyślnie wyłączona. Stanowczo zaleca się aktywować warstwy graniczne i zdefiniować liczbę warstw NL, jeżeli chropowatość powierzchni ma zostać uwzględniona.
Opcja "Przyciągaj do krawędzi modelu" umożliwia wyrównanie siatki względem granic modelu.