Ta zakładka kontroluje parametry turbulencji dla symulacji przepływu ustalonego i przepływu przejściowego. Zostają one zastosowane zgodnie z wyborem użytkownika w zakładce Ogólne.
Przepływ stacjonarny
Skutki przepływu turbulentnego charakteryzują się chaotycznymi zmianami ciśnienia i prędkości przepływu (patrz rozdział Uwaga na temat turbulencji), w przeciwieństwie do przepływ laminarny. Ponieważ powietrze jest „płynem” o niskiej lepkości, nadmierna energia kinetyczna pokonuje tłumienie płynu w obszarach o zwiększonej prędkości.
Ogólnie symulacja z wykorzystaniem k–ω jest bardziej uniwersalna i bardziej niezawodna niż symulacja z wykorzystaniem k–ε. Niemniej jednak model k–ε daje lepsze wyniki w określonych lokalizacjach, takich jak strefy w pobliżu powierzchni. Informacje i szczegółowy opis na temat modelu k–ε można znaleźć w dokumencie Model turbulencji k-ε.
W przypadku wybrania opcji "Oblicz parametry k-ε na podstawie intensywności turbulencji" można zdefiniować intensywność I jako wartość procentową (stosunek średniej kwadratowej fluktuacji prędkości turbulentnej i uśrednionej prędkości w tym samym miejscu w określonym przedziale czasu) w polu „Intensywność turbulencji I”. Przycisk Przycisk ten umożliwia zdefiniowanie intensywności turbulencji jako funkcji wysokości. Wartości wykresu można wprowadzić w sposób opisany w rozdz. Profil wiatru. Następnie program określa „Energia kinetyczna turbulentnej k” i „Szybkość dyssypacji turbulentnej ε” (lub „Właściwa prędkość dyssypacji ”). Więcej informacji można znaleźć w dokumencie Turbulent Kinetic Energy.
Alternatywnie można zdefiniować parametry k i ε (lub ω) ręcznie, gdy tylko odznaczysz pole wyboru 'Oblicz parametry k-ε na podstawie intensywności turbulencji'.
Wyidealizowany przepływ powietrza bez żadnych wahań prędkości lub kierunku przepływu miałby wartość intensywności turbulencji równą 0%. W przypadkach silnych turbulencji intensywność turbulencji wynosi zwykle od 5% do 20% (patrz CFD Online). Intensywność turbulencji jest domyślnie ustawiona na 1%, aby objąć większość przypadków średnich i małych turbulencji.
Przepływ niestacjonarny
Symulacja przepływu przejściowego umożliwia korzystanie z bardziej zaawansowanych modeli turbulencji LES. W programie RWIND 3: jak dotąd dostępne są trzy modele turbulencji: współczynniki DDES, URANS k–ε i URANS k–ω, Spalart-Allmaras. Więcej informacji na temat tych modeli można znaleźć na stronie internetowej CFD Support lub na stronie internetowej Wikipedia.