Diagramy Woronoja rozkładają przestrzeń na komórki w zależności od określonych punktów środkowych. W takim przypadku komórki są zaprojektowane geometrycznie w taki sposób, że odległość między wszystkimi punktami w obrębie komórki od jej punktu środkowego jest mniejsza niż odległość od środka sąsiednich komórek.
W kartografii technika ta jest stosowana w oparciu o dwuwymiarową przestrzeń do rozmieszczenia informacji wokół punktu odniesienia.
Austriacka mapa obciążeń wiatrem, zgodnie z EN 1991‑1‑4 i ÖNORM B 1991‑1‑4 w narzędziu online Dlubal Software „Strefy obciążenia śniegiem, wiatrem i trzęsieniem ziemi” wykorzystuje płaski wykres Woronoja do rozkładu obciążeń tabelarycznych według lokalizacji odniesienia na regiony.