Modele numeryczne i przepływowe mają specyficzne właściwości, które wymagają oceny eksperckiej. Wspólną cechą prawie wszystkich metod obliczeniowych jest iteracyjne rozwiązywanie równań nieliniowych, przy czym liczbę kroków czasowych i iteracji określają warunki zbieżności.
Wyzwaniem w obliczeniach przepływu jest potencjalna propagacja błędów, które mogą prowadzić do rozbieżności w obliczeniach. Aby temu zapobiec, często stosuje się ograniczniki dla zmiennych, które muszą być ustawione dostatecznie daleko od wartości rzeczywistych. Należy całkowicie wykluczyć wartości fizycznie niemożliwe, takie jak ujemne temperatury bezwzględne.
Najskuteczniejszym sposobem sprawdzenia zbieżności jest graficzne przedstawianie przebiegu stałych zmiennych docelowych, takich jak średnie lub odchylenia standardowe. Rysunek 6.7 przedstawia postęp wartości docelowej w trakcie liczby iteracji. Staje się jasne, że raster zgrubny osiąga zbieżność szybciej niż raster drobny, chociaż mogą być osiągane różne wartości końcowe. Wizualizacja umożliwia szybką i intuicyjną ocenę zbieżności oraz zależności wyników od rastra.