W przypadku walidacji z wykorzystaniem modeli tunelu aerodynamicznego symulacja numeryczna niekoniecznie musi dokładnie odzwierciedlać skalę i warunki brzegowe tunelu aerodynamicznego. Ze względu na wrażliwość przepływów nieściśliwych na stopień blokowania i potencjalne przecieki w tunelu aerodynamicznym, wymiary oraz długość przepływu w górę i w dół powinny być dostosowane do metody obliczeniowej, zwłaszcza w przypadku otwartych tuneli aerodynamicznych.
Złożone modele warstwy granicznej są często trudne do skalowania z uwzględnieniem proporcji tunelu aerodynamicznego. Z tego względu, w celu prawidłowego przejścia do warunków pełnej skali, obliczenia należy przeprowadzać również w oryginalnej skali, co powinno dawać podobne wyniki lub wykazywać efekty liczby Reynoldsa.
W celu sprawdzenia poprawności należy zastosować równoważne warunki brzegowe, jak w przypadku badań w tunelu aerodynamicznym, z udokumentowanymi odchyleniami. Należy wykorzystać odpowiednie dane pomiarowe z wielokrotnych testów w tunelu aerodynamicznym w zmiennych warunkach (np. zmieniający się kierunek wiatru). W przypadku geometrii bez wcześniejszego doświadczenia zaleca się ponowne obliczenie różnych znanych geometrii.
Korzystając z własnych pomiarów, należy podać szczegółowe informacje na temat tunelu aerodynamicznego, wymiarów modelu, warunków brzegowych oraz wyników pomiarów i pozycji. Przykład takiego przygotowania można znaleźć w rozdziale 9. Samo przedstawienie graficzne zazwyczaj nie jest wystarczające.
W idealnym przypadku dane z testów w tunelu aerodynamicznym i symulacji numerycznych powinny być swobodnie dostępne dla osób trzecich. Dla porównania należy wybrać wystarczającą liczbę punktów równomiernie rozłożonych na geometrii.