Aby uzyskać wiarygodne i dokładne wyniki dla różnych zastosowań w inżynierii budowlanej, na styku z inżynierią wiatrową, kluczowe znaczenie ma wybór odpowiedniej metody obliczeniowej CFD (Computational Fluid Dynamics). W zależności od problemu i specyficznych wymagań obliczeniowych, konieczne są parametry, rozdzielczość i typ obliczeń CFD. Ta zależność między przypadkiem zastosowania, odpowiednimi wielkościami fizycznymi i odpowiednią metodą numeryczną jest zilustrowana w poniższej tabeli zbiorczej. Zakres zastosowań rozciąga się od obciążeń quasi-statycznych po złożone procesy interakcji, takie jak np. flutter w lekkich konstrukcjach powierzchniowych. Wybór metody obliczeń jest dostosowywany do charakterystycznych parametrów i żądanego poziomu szczegółowości.
Rysunek 6 przedstawia systematyczne przypisanie różnych przypadków zastosowania do wymaganych parametrów i odpowiednich metod obliczeń CFD. Na przykład, do obliczeń quasi-statycznych potrzebne są średnie współczynniki sił i profile wiatru, a także obliczenia dla stanu ustalonego i niestatecznego z grupy 1 lub 2. Z kolei bardziej złożone zjawiska dynamiczne, takie jak fluktuacje lub interakcje, wymagają niestatecznych metod z grup 3 lub 4. Oznacza to, że złożoność zadania i specyficzne wymagania dotyczące dokładności fizycznej znacząco wpływają na wybór odpowiedniej metody obliczeniowej.