Długości efektywne

Do przeprowadzania sprawdzania stateczności prętów według metody wzorcowych słupów lub metody skorygowanej krzywizny konieczne jest zdefiniowanie długości wyboczenia. Przydzielając prętowi długość wyboczenia, uwzględnia się odpowiednie warunki brzegowe i długości wyboczenia przy analizie stateczności pręta. Projektowanie przekroju odbywa się wtedy z wykorzystaniem sił wewnętrznych tej analizy stateczności.

Okno dialogowe "Nowe długości efektywne"

Podstawa

W zakładce Podstawa należy dokonać podstawowych ustaleń. Wprowadzenie współczynników długości wyboczeniowych i warunków podparcia można wykonać w zakładce Podpory węzłowe i długości wyboczeniowe.

Rodzaj badania

Ustal za pomocą pól wyboru, jakie formy utraty stateczności mają być analizowane dla pręta (lub zestawu prętów). Przy obciążeniu osiowym może być decydujące wyboczenie względem osi mocnej lub słabej.

Jeśli dezaktywujesz formę utraty stateczności, odpowiednia opcja w sekcji 'Typ konstrukcji' i w zakładce 'Podpory węzłowe i długości wyboczeniowe' zostanie dezaktywowana. Ta forma utraty stateczności nie będzie analizowana.

Typ struktury

Ustal za pomocą pól wyboru, czy system pręta jest 'przesuwny' czy 'nieprzesuwny'. Można to ustalić oddzielnie dla obu kierunków wyboczenia. Typ struktury wpływa na określenie ekwiwalentnego momentu M_0e zgodnie z EN 1992-1-1, 5.8.8.2(2) wzór (5.32).

Opcje

Za pomocą pola wyboru 'Importuj z analizy stateczności' istnieje możliwość przypisania współczynników długości wyboczeniowych na podstawie postaci wyboczeniowych. Odpowiednie dane można wprowadzić w dodatkowej zakładce Importuj z analizy stateczności.

Podpory węzłowe i długości wyboczeniowe

W zakładce Podpory węzłowe i długości wyboczeniowe definiujesz warunki brzegowe dla sprawdzania stateczności oraz określasz współczynniki długości wyboczeniowych.

Definiowanie podpór węzłowych i długości efektywnych

Podpory węzłowe

Podparcie pręta (lub zestawu prętów) definiuje warunki brzegowe dla sprawdzania stateczności. Ponadto podporami węzłowymi dzieli się pręt na segmenty.

Aby zdefiniować podpory, możesz w kolumnie 'Typ podpory' wybrać typowe warianty z listy. Alternatywnie zaznaczaj/odznaczaj pola wyboru w kolumnach 'Stałe' (podpora stała) lub brak (brak podpory).

Wybór typu utwierdzenia

Możesz zdefiniować podpory węzłowe na początku i na końcu pręta. Jeśli pręt jest podparty przez węzeł znajdujący się na samym pręcie, zaznacz pole wyboru 'Węzeł pośredni' (patrz obraz Określanie współczynników długości wyboczeniowych segmentowo). Jako węzły pośrednie uwzględniane są standardowe węzły między prętami zestawu prętów oraz węzły typu 'na pręcie' (patrz rozdział Węzły podręcznika RFEM).

Definicja węzłów pośrednich nie odbywa się na podstawie numerów węzłów, lecz przez ich kolejność na pręcie: '.1' oznacza pierwszy węzeł pośredni od początku pręta, '.2' drugi węzeł pośredni itd. Jeśli pręt, do którego przypisana jest długość wyboczeniowa, ma więcej (lub mniej) węzłów pośrednich, to uwzględnione są te od początku pręta; nadmiarowe wprowadzenia lub węzły są ignorowane.

Przycisk wstawia nowy węzeł pośredni powyżej zaznaczonego wiersza. Aby usunąć węzeł pośredni, zaznacz wiersz i kliknij przycisk . Menu kontekstowe tabeli również oferuje możliwości edytowania wierszy.

Za pomocą przycisku możesz wybrać pręt lub zestaw prętów w modelu, aby przejąć jego liczbę węzłów pośrednich do tabeli. Jeśli długość wyboczeniowa jest już przypisana do pręta, możesz za pomocą przycisku wybrać węzeł. W tabeli zostanie wtedy zaznaczony wiersz odpowiadającej podporze pośredniej (jeśli istnieje).

Współczynniki długości wyboczeniowych

Tabela 'Współczynniki długości wyboczeniowych' jest dostosowana do liczby podpór węzłowych. Jeśli nie zdefiniowano węzłów pośrednich, istnieje tylko jeden 'segment'. Możesz dostosować współczynniki długości wyboczeniowych tego segmentu do warunków brzegowych, wydłużając lub skracając długość wyboczenia dla różnych form utraty stateczności za pomocą współczynników.

Podparcia we węzłach pośrednich (patrz obraz Wybór typu podpory) dzielą pręt lub zestaw prętów na kilka segmentów dla różnych przypadków utraty stateczności:

• Bez: współczynnik długości wyboczeniowej z segmentu nr 1 dotyczy wszystkich kolejnych segmentów
• Sztywne w z: indywidualne współczynniki długości wyboczeniowych k_y dla wyboczenia względem osi y
• Sztywne w y: indywidualne współczynniki długości wyboczeniowych k_z dla wyboczenia względem osi z
• Sztywne we wszystkich: indywidualne współczynniki długości wyboczeniowych dla obu kierunków wyboczenia i wszystkich segmentów

Strzałka symbolizuje segmentowy współczynnik długości wyboczeniowej, jeśli nie ma odpowiednich podpór pośrednich w tabeli 'Podpory węzłowe'. Możesz określić współczynniki długości wyboczeniowych poszczególnych segmentów w wierszach tabeli i dostosować długości wyboczeniowe sekcji.

Określ współczynniki długości efektywnej według segmentu

Długość wyboczeniowa, która jest używana do sprawdzania formy utraty stateczności w danym miejscu tego segmentu, wynika z pomnożenia długości segmentu przez odpowiedni współczynnik długości wyboczeniowej.

Dla każdego segmentu wprowadź współczynniki długości wyboczeniowych, które są decydujące dla wyboczenia względem osi y i z. Na liście znajdują się również typowe współczynniki wyboczeniowe do wyboru.

Wybrać wsp. długości efektywnej

Możesz również podać 'Wartości absolutne' dla długości wyboczeniowych. Należy jednak pamiętać, że te wartości są używane dla wszystkich przypisanych obiektów. W przeciwieństwie do współczynników długości wyboczeniowych, nie ma względnej regulacji do rzeczywistej długości segmentu! Dlatego zaleca się definiowanie za pomocą współczynników długości wyboczeniowych zamiast wartości absolutnych.

Automatyczne ustalanie długości wyboczeniowych dla konstrukcji betonowych metodą k_A-k_B nie jest jeszcze dostępne w obecnym stanie rozwoju.

Importuj z analizy stateczności

Zakładka Importuj z analizy stateczności jest dostępna, gdy w zakładce Podstawa aktywowałeś odpowiednie pole wyboru. Tutaj możesz wybrać postacie wyboczeniowe i pręty, dla których mają być przypisane współczynniki długości wyboczeniowych k_y lub k_z.

Import współczynników długości efektywnej z analizy stateczności

Wzdłuż osi

Kształty własne są cechami przypadku obciążeń lub kombinacji obciążeń. Wybierz najpierw z listy 'Przypadek obciążeń/Kombinacja obciążeń', która sytuacja obciążeniowa jest decydująca dla postaci wyboczeniowej. Lista zawiera tylko przypadki obciążeń i kombinacje obciążeń, dla których zdefiniowano analizę stateczności. Możesz określić postać własną dla każdej osi głównej dla konkretnego przypadku obciążeń.

W następnym kroku określ decydującą 'Liczbę postaci'. Lista postaci własnych jest dostępna dla wszystkich obliczonych przypadków obciążeń i kombinacji.

Wybór kształtu trybu

Za pomocą przycisku możesz wyświetlić postacie własne w oknie roboczym.

Na końcu wybierz 'Nr pręta' z listy. Za pomocą przycisku możesz również graficznie wybrać pręt w oknie roboczym.

Współczynniki długości wyboczeniowych

W tabeli podane są współczynniki długości wyboczeniowych, które zostały zaimportowane z analizy stateczności dla obydwu głównych osi. Jeśli chcesz dostosować wartość, aktywuj w sekcji 'Wzdłuż osi' pole wyboru 'Użytkownika'. Dzięki temu pole wprowadzania stanie się dostępne.

Współczynniki długości wyboczeniowych wyświetlane tutaj są przenoszone do zakładki Podpory węzłowe i długości wyboczeniowe i nie można ich tam edytować. Za pomocą opcji 'Wartości absolutne' możesz również przejąć długości wyboczeniowe L_cr,y i L_cr,z prętów z wyników analizy stateczności. Opcja ta może być na przykład wykorzystana, gdy długość wyboczeniowa dla zestawu prętów ma być przypisana na podstawie pręta znajdującego się w środku tego zestawu.