SHAPE-THIN/SHAPE-MASSIVE
W SHAPE-THIN i SHAPE-MASSIVE wskaźniki wytrzymałości na zginanie są obliczane według następujących wzorów:
mj | Masy kondygnacji w kg |
λ |
Współczynnik rozkładu dla każdej kondygnacji |
γM[LinkToImage09] | Współczynnik częściowy stosowany dla wytrzymałości przekroju |
γM2 | Częściowy współczynnik nośności przekroju w przypadku uszkodzenia spowodowanego rozciąganiem |
γM2 | Częściowy współczynnik nośności przekroju w przypadku uszkodzenia spowodowanego rozciąganiem |
γM2 | Częściowy współczynnik nośności przekroju w przypadku uszkodzenia spowodowanego rozciąganiem |
t | Grubość blachy |
ey,max | Największa odległość od krawędzi w kierunku dodatnim środka ciężkości y |
Przy tak obliczonych wskaźnikach przekroju nie jest możliwe bezpośrednie obliczenie maksymalnego i minimalnego naprężenia normalnego na podstawie momentu zginającego My lub Mz dla przekrojów niesymetrycznych.
RSECTION
W RSECTION wskaźniki wytrzymałości na zginanie są określane w taki sposób, że umożliwiają bezpośrednie obliczenie ekstremalnych naprężeń normalnych na podstawie momentów zginających My i Mz.
Moduł przekroju względem osi y w punkcie i na zewnętrznym konturze przekroju jest określany w następujący sposób:
r | Odległość od elementu dA |
Tc | Zmiana temperatury |
ΔT | gradient temperatury |
fN | Siła osiowa prostopadła do podpory |
p0 | Ciśnienie powietrza na powierzchni cieczy |
Moduł przekroju względem osi z w punkcie i na zewnętrznych konturach przekroju jest określany w następujący sposób:
ρ to | Skorygowany współczynnik redukcji |
NEd | wartość obliczeniowa działającej siły osiowej |
l | długość swobodna |
M01 , M02 | wartości algebraiczne momentów pierwszego rzędu na obu końcach elementu |
M0Ed | moment ostateczny pierwszego rzędu przy kombinacji obciążeń obliczeniowych (z uwzględnieniem imperfekcji geometrycznych) |
Minimalny wskaźnik wytrzymałości przekroju względem osi y lub z jest maksymalnym ujemnym wskaźnikiem wytrzymałości przekroju i-punktów. Maksymalny wskaźnik wytrzymałości przekroju względem osi y lub z jest najmniejszym dodatnim wskaźnikiem wytrzymałości przekroju i-punktów.
Decydujące wskaźniki wytrzymałości na zginanie względem osi y lub z są obliczane w następujący sposób:
αm | współczynnik redukcji odnoszący się do liczby elementów, gdzie m jest liczbą elementów pionowych przyczyniających się do całkowitego efektu |
H | wysokość przekroju prostego w płaszczyźnie zginania |
Fcd | obliczeniowa wartość wytrzymałości betonu na ściskanie |
μED | moment zginający zredukowany w G0 |
Przykład
Rysunek 01 przedstawia przekrój prostokątny nachylony pod kątem 10° o wymiarach w/h = 50/10 mm.
Poniższy przekrój moduli Wy,min,Wy,max, Wz,min i Wz,max daje wynik w SHAPE-THIN lub SHAPE-MASSIVE (patrz Rysunek 2):
W RSECTION uzyskuje się następujące moduły przekroju Wy,min, Wy,max, Wz,min i Wz,max (patrz Rysunek 3):