Poprzez przypisanie do obiektu konfiguracji stanu granicznego użytkowalności użytkownik definiuje wartości graniczne, które mają zostać sprawdzone dla warunku projektowego. Podstawowa struktura okna dialogowego konfiguracji obliczeń oraz możliwość ich przypisania do poszczególnych obiektów zostały opisane w rozdziale #extbookmark manual|configs|Projektowanie konstrukcji stalowych#.
Wartości graniczne użytkowalności
Wartości graniczne ugięcia są definiowane jako część długości odniesienia. Rozróżnia się przy tym przypadki belki obustronnie podpartej oraz belki wspornikowej. Dla określonego segmentu typ jest definiowany automatycznie na podstawie przypisanych podpór obliczeniowych. Segment z podporami obliczeniowymi po obu stronach lub bez podpór obliczeniowych jest traktowany jako belka, segment z podporą obliczeniową po jednej stronie - jako wspornik. Długości odniesienia i podpory obliczeniowe można zdefiniować w zakładce obiektów Podpory obliczeniowe i ugięcie.
W zależności od wybranej normy projektowej dostępne są różne typy sytuacji obliczeniowych dla obliczeń stanu granicznego użytkowalności. W takich przypadkach dla każdego typu kombinacji można zdefiniować osobną wartość graniczną. W przypadku obliczeń zgodnie z normą EN 1993-1-1 rozróżnia się na przykład kombinację charakterystyczną, częstą i quasi-stałą. Wartości graniczne zapisane w wartościach domyślnych dla EN 1993-1-1 są jedynie sugerowanymi wartościami, ponieważ sama norma nie określa stałych wartości granicznych.
Analiza drgań (tylko dla EN 1993-1-1)
Wprowadzenie ograniczenia dla analizy drgań umożliwia łatwe sprawdzenie amplitudy drgań. Podczas obliczeń sprawdzane są wszystkie sytuacje obliczeniowe z kategorii 'Drgania' (wyboru dokonuje się w tabeli Sytuacje obliczeniowe). Zakłada się, że są to odpowiednie kombinacje obciążeń lub kombinacje wyników, które zawierają maksymalne wartości amplitud drgań w postaci ugięć. Zostają one porównane z wprowadzoną wartością graniczną.
Ograniczenie efektu oddychania środnika (tylko dla EN 1993-1-1)
Dla częstej kombinacji SGU można aktywować sprawdzenie smukłości środnika zgodnie z EN‑1993‑2, rozdział 7.4. W zależności od wybranej opcji do obliczeń zostaje użyta wartość graniczna dla mostów kolejowych lub drogowych. Jeżeli do obliczanego obiektu zostały przypisane usztywnienia poprzeczne pręta, które następnie aktywowano dla rozszerzenia do wymiarowania, przy sprawdzaniu efektu oddychania środnika zostają zastosowane odległości między usztywnieniami poprzecznymi. W obliczeniach zostaje użyta długość referencyjna Lz podana w zakładce Podpory obliczeniowe i ugięcia.