Poprzez przypisanie konfiguracji sejsmicznej do pręta, można zdefiniować typ systemu sejsmicznego (SFRS) dla obliczeń sejsmicznych AISC 341.
Konfiguracja sejsmiczna jest dostępna tylko wtedy, gdy jako normę dla projektowania konstrukcji stalowych wybrano AISC 360. W przypadku innych norm projektowych nie są obecnie zaimplementowane sejsmiczne kontrole obliczeń. Normę do wymiarowania stali należy wybrać w ogólnych danych modelu w zakładce Normy I.
Obecnie w rozszerzeniu dostępnych jest pięć typów systemów sejsmicznych (SFRS).
- Specjalna rama zginająca (SMF)
- Pośredni rama zginająca (IMF)
- Rama na momenty zwykłe (OMF)
- Zwykła rama stężona koncentrycznie (OCBF)
- Specjalna rama stężona koncentrycznie (SCBF)
Sejsmiczne dane wejściowe dla konfiguracji
Konfigurację sejsmiczną można aktywować w folderze 'Globalne ustawienia projektowania konstrukcji stalowych'.
Następnie można zdefiniować nową konfigurację sejsmiczną, wprowadzając opisową nazwę konfiguracji, a następnie wybierając typ ramy SFRS i typ pręta.
W zależności od typu SFRS i typu pręta wybranego dla każdej konfiguracji, należy uwzględnić różne ustawienia i dane wejściowe, które należy uwzględnić. Możliwości te zostały zestawione w poniższej tabeli. Typ pręta „Spór” jest zarezerwowany dla ram wielopoziomowych stężonych (przyszłe rozwiązania).
Współczynnik rezerwy nośności
Współczynnik rezerwy nośności, Ωo, jest współczynnikiem stosowanym do sił w określonych elementach na ścieżce obciążenia sejsmicznego. Ma to na celu zapobieganie występowaniu słabego ogniwa przed całkowitym rozproszeniem energii i osiągnięciem potencjału ciągliwości pierwotnego SFRS.
Na przykład, aby stężenie ukośne w stalowej ramie stężonej uginało się i rozpraszało energię w sposób kontrolowany, wszystkie pozostałe elementy ścieżki obciążenia (np. połączenia, słupy i kolektory) muszą mieć większą wytrzymałość niż maksymalna oczekiwana wytrzymałość stężenia. Dlatego obliczenia tych elementów opierają się na obciążeniu wzmocnionym przy użyciu współczynnika rezerwy nośności.
Współczynniki rezerwy nośności można ustawić w danych podstawowych.
faq | Jak uwzględnić współczynnik(i) rezerwy nośności Ωo w kombinacjach obciążeń ASCE 7?
W przypadku zaznaczenia pola „Uwzględnij rezerwę nośności” w kombinacjach obciążeń są uwzględniane współczynniki rezerwy nośności. W rezultacie pręt jest wymiarowany przy użyciu wzmocnionych obciążeń. Słupy muszą być zawsze wymiarowane z amplifikowanymi obciążeniami, dlatego opcja dezaktywacji nie jest widoczna. Ten sam przypadek dla belek z OCBF.
Wytrzymałość słupa (opcja momentu pomijającego)
Wszystkie słupy w systemie SFRS (sejsmiczne) muszą być wymiarowane na obciążenia wynikające z rezerwy nośności. W wielu przypadkach zwiększona siła osiowa nie musi być łączona z występującymi jednocześnie momentami zginającymi. Opcja pomijania wszystkich momentów zginających, ścinania i skręcania w słupach dla stanu granicznego rezerwy nośności jest domyślnie aktywowana.
W przypadku standardowych kombinacji obciążeń bez rezerwy nośności wynikającej z wpływu obciążeń sejsmicznych sprawdzana jest kombinacja obciążeń zgodnie z AISC rozdział H. W przypadku kombinacji obciążeń wynikających z rezerwy nośności w przypadku zaznaczenia opcji "Pomiń momenty" sprawdzenie z rozdziału H jest ignorowane. Zgodnie z AISC 341-16 należy sprawdzić zarówno kombinacje obciążeń standardowych, jak i rezerwowych. Pokazano to w przykładzie 4.3.2 w Podręczniku obliczeń sejsmicznych AISC.
Lokalizacja przegubu plastycznego
Położenie przegubu plastycznego Sh i wysokość słupa dc pozwalają określić wymaganą wytrzymałość połączenia belka-słup na zginanie i ścinanie.
Stężenie belek
Stężenia belek z IMF i SMF są wymagane do ograniczenia zwichrzenia. W SCBF wymaganie to ma zastosowanie do belek o ramach w kształcie litery V lub w kształcie odwróconej litery V.
Współczynnik smukłości
AISC 341 wymaga bardziej niezawodnego współczynnika smukłości dla słupów w SMF, stężeń o konfiguracji V lub odwróconej-V w OCBF oraz wszystkich stężeń w SCBF. Możliwość sprostania tym wymaganiom może zostać dezaktywowana przez użytkownika.
Typ sytuacji obliczeniowej i typ stanu granicznego
Aby uwzględnić obciążenia sejsmiczne, należy dodać Typ sytuacji obliczeniowej zawierający kombinacje obciążeń sejsmicznych. Należy zachować ostrożność podczas stosowania typu stanu granicznego.
Obliczenia sejsmiczne wg AISC 341 są przeprowadzane tylko w przypadku, gdy jako typ stanu wybrano Stan graniczny trzęsienia ziemi. Tylko pręty z przypisaną Konfiguracją sejsmiczną są obliczane dla wszystkich trzech typów stanów granicznych: wytrzymałość, trzęsienie ziemi i trzęsienie ziemi (niewytrzymałość). Wszystkie pozostałe pręty, które nie są częścią SFRS, są zaprojektowane z uwzględnieniem stanu granicznego wytrzymałości.
Stan graniczny użytkowalności jest wykorzystywany do sprawdzenia ugięcia granicznego i może zostać dezaktywowany przez użytkownika, jeśli nie jest to konieczne.
Więcej informacji można znaleźć w naszych artykułach w Bazie informacji:
Kb | AISC 341-16 Wymiarowanie pręta zginającego w RFEM 6 Kb | AISC 341-22 Wymiarowanie pręta zginającego w RFEM 6 Kb | AISC 341-16 Wytrzymałość połączenia ramy na zginanie w RFEM 6 Kb | AISC 341 Wymiarowanie ramy stężonej w RFEM 6