Odpowiedź:
1) Otworzyć okno dialogowe Przypadki obciążeń i kombinacje . W zakładce Podstawa należy wybrać opcję Edytuj parametry edycji . Domyślne wartości są ustawione na 2,0 (zdjęcie 01)
Przypadek A: Aby zastosować ten sam współczynnik w kierunku X i Y, należy użyć ogólnego (bez kierunku) współczynnika nadwytrzymałości Ωo.
Przypadek B: Aby zastosować różne współczynniki w każdym kierunku, należy użyć współczynników wytężenia X i Y, Ωo,x i Ωo,y. Współczynnik ogólny Ωo w pierwszym wierszu nie jest używany.
2) W zakładce Przypadki obciążeń utworzyć przypadek obciążenia sejsmicznego z Qe jako kategorią oddziaływania . Następnie należy wybrać zakładkę Ustawienia dodatkowe i wskazać kierunek (zdjęcie 02)
Uwaga: Jeżeli żaden z kierunków nie jest aktywny lub oba kierunki są aktywowane w tym samym przypadku obciążenia, stosowany jest ogólny współczynnik przeciążenia Ωo. Utwórz osobny przypadek obciążenia, w którym zostaną zastosowane poszczególne współczynniki Ωo,x i Ωo,y.
3) W zakładce Sytuacje obliczeniowe wybrać typ sytuacji obliczeniowej dla przekroczenia wytrzymałości. Dostępne są metody LRFD i ASD (zdjęcie 03)
4) W zakładce Kombinacje obciążeń sprawdź, czy zastosowano prawidłowe współczynniki. W stosownych przypadkach w zakładce Kombinacje wyników wyświetlane są również współczynniki. Kliknij OK, aby wyjść (zdjęcie 04)
5) Ostatnim krokiem jest przypisanie odpowiedniego typu stanu granicznego do sytuacji obliczeniowej przekroczenia wytrzymałości. W przypadku prętów bez przypisanej konfiguracji sejsmicznej jako Typ stanu granicznego należy wybrać "Stan graniczny wytrzymałości" (LRFD lub ASD).
W przypadku prętów z przypisaną konfiguracją sejsmiczną należy użyć opcji „Stan graniczny sejsmicznej - rezerwa nośności” (LRFD lub ASD) (zdjęcie 05)
