Jeżeli przekrój składa się z kilku niepołączonych przekrojów częściowych, suma momentów bezwładności jest obliczana bez elementów twierdzenia o osiach równoległych. Przekrój pokazany na rysunku 01 składa się z dwóch kątowników, które nie są ze sobą połączone.
Poszczególne przekroje kątowe mają następujące momenty bezwładności:
Iy,1,2 = 180,39 cm4 (w odniesieniu do osi środka ciężkości y, z)
Iz,1,2 = 65,05 cm4 (w odniesieniu do osi środka ciężkości y, z)
Momenty bezwładności całego przekroju wynoszą:
Iy,1 + 2 = 2 ⋅ Iy,1,2 = 2 ⋅ 180,39 = 360,78 cm4 (w odniesieniu do osi środka ciężkości y, z)
Iz,1 + 2 = 2 ⋅ Iz,1,2 = 2 ⋅ 65,05 = 130,11 cm4 (w odniesieniu do osi środka ciężkości y, z)
Jeżeli przekrój składa się z kilku połączonych przekrojów częściowych, suma momentów bezwładności jest obliczana przy użyciu składowych twierdzenia o osiach równoległych. Przekrój pokazany na rysunku 02 składa się z dwóch połączonych kątowników.
Poszczególne kątowniki mają następujące właściwości przekroju:
A1,2 = 16,25 cm²
yS,0,1,2 = ±2,30 cm (w odniesieniu do punktu zerowego)
zS,0,1,2 = 3,07 cm (w odniesieniu do punktu zerowego)
Iy,1,2 = 180,39 cm4 (w odniesieniu do osi środka ciężkości y, z)
Iz,1,2 = 65,05 cm4 (w odniesieniu do osi środka ciężkości y, z)
Charakterystyki przekroju całego przekroju są następujące:
yS,0,1 + 2 = 0,00 cm (w odniesieniu do punktu zerowego)
zS,0,1+2 = 3,07 cm (w odniesieniu do punktu zerowego)
Iy,1 + 2 = 2 ⋅ Iy,1,2 + 2 ⋅ A1,2 (zS,0,1,2 - zS,0,1 + 2 )²
Iy,1 + 2 = 2 ⋅ 180,39 + 2 ⋅ 16,25 ⋅ (3,07 - 3,07)² = 360,78 cm4 (w odniesieniu do osi środka ciężkości y, z)
ja s,1 + 2 = 2 ⋅ ja s,1,2 + 2 ⋅ A1,2 (yS,0,1,2 - yS,0,1 + 2 )²
Iz,1 + 2 = 2 ⋅ 65,05 + 2 ⋅ 16,25 ⋅ (2,30 - 0,00)² = 301,46 cm4 (w odniesieniu do osi środka ciężkości y, z)