Rozszerzenie Analiza pushover umożliwia analizę zachowania budynków przy deformacji i porównanie ich ze skutkami trzęsień ziemi. W ten sposób można ocenić, jak trzęsienie ziemi wpłynie na model i jakich deformacji lub uszkodzeń należy się spodziewać. W tej analizie krzywa pushover jest określana z uwzględnieniem nieliniowych właściwości konstrukcyjnych budynku. Ta krzywa wyraża zdolność modelu' do przenoszenia obciążeń bocznych. Dlatego też nazywana jest krzywą wydajności. Z drugiej strony, odpowiednie spektrum odpowiedzi sejsmicznej przedstawia zapotrzebowanie na trzęsienia ziemi i dlatego jest również nazywane krzywą zapotrzebowania.
W celu wyznaczenia krzywej nośności na konstrukcję przykładane jest poziome obciążenie rozłożone na wysokości, które jest stopniowo zwiększane aż do osiągnięcia określonego kryterium granicznego. Analiza pushover ma na celu określenie maksymalnej nieliniowej odpowiedzi modelu na obciążenia sejsmiczne. To maksimum występuje w największym przemieszczeniu węzła kontrolnego. Na podstawie tej wartości określane jest położenie i plastyczny stan graniczny przegubów oraz sprawdzane jest przemieszczenie między stropami.
Krzywa nośności jest następnie porównywana z oddziaływaniem. W przypadku oddziaływań sejsmicznych można uzyskać dostęp do bibliotek dodatku Response Spectrum Method (wymagana licencja). Porównanie jest przeprowadzane zgodnie z procedurą określoną w Eurokodzie 8 (metoda N2) w celu określenia przesunięcia docelowego. To przesunięcie docelowe następuje w punkcie, w którym pożądana maksymalna odpowiedź pokazuje równowagę między nośnością konstrukcji a wymaganiami sejsmicznymi - w tak zwanym "punkcie wydajności".
Podsumowanie zakresu funkcji można znaleźć w opisie produktu. Analiza pushover dla RFEM 6/RSTAB 9 .