293x
001893
2024-09-02

Sztywność podpory węzłowej za pomocą fikcyjnego słupa

W artykule przedstawiono równania wykorzystywane przez program do określenia podpór podporowych na podstawie parametrów słupa.

Modelowanie słupa jako podpory węzłowej

W niektórych przypadkach modele dwuwymiarowe mogą okazać się korzystniejsze niż modele trójwymiarowe. W przypadku modelowania odłączonych płyt w płaszczyźnie należy uwzględnić warunki podparcia wynikające z słupów, które nie są odwzorowane w modelu 2D. Sztywna podpora prowadziłaby do wskaźników sztywności w obszarze podpór węzłowych, które zazwyczaj nie odzwierciedlają rzeczywistości. Ponadto zastosowanie sztywnej podpory węzłowej prowadziłoby do zwiększenia efektów osobliwości w obliczeniach elementów skończonych (ES). Ponieważ uplastycznienie słupa wpływa na sztywność i siły wewnętrzne, istotne jest uwzględnienie tego w modelu 2D.

Wskazówka

W artykule technicznym Jak uniknąć osobliwości na podporach węzłowych i liniowych w konstrukcjach płytowych, efekty modelowania 2D opisano na przykładzie dla programu RFEM 5.

Wyznaczanie sztywności słupa

Stałe sprężystości dla przemieszczeń i skręcania można zdefiniować ręcznie podczas definiowania podpory węzłowej. Program oferuje jednak również opcję automatycznego określania sztywności. W tym celu należy zaznaczyć pole wyboru "Sztywność przy użyciu fikcyjnego słupa" w oknie dialogowym podpory węzłowej.

W zakładce "Sztywność przy użyciu fikcyjnego słupa" można zdefiniować warunki brzegowe, na podstawie których program określa sztywność podpory.

Definiowanie sprężystości podporowych

Przede wszystkim można wybrać jeden z trzech modeli podpór.

Poniżej omówimy jednak tylko wyznaczanie stałych sprężystości w modelu podpory za pomocą „sprężystej podpory powierzchniowej” i „sprężystej podpory węzłowej”, ponieważ obliczany jest model „podpory węzłowej z dostosowaną siatką ES” numerycznie z wykorzystaniem iteracji i macierzy sztywności.

Wymiary głowicy słupa określają warunki brzegowe modelu ES i wymiarowania. W ten sposób definiowane jest również pole przekroju.

Dla wymaganej do obliczeń sztywności słupa decydujący jest przekrój słupa.

Podłoże sprężyste powierzchni

Model ten umożliwia szczegółową analizę rozkładu obciążenia i odkształceń na powierzchni. Ten typ analizy jest bardziej złożony niż analiza sprężystej podpory węzłowej, ponieważ modeluje ciągły rozkład sił reakcji i zginanie w wielu kierunkach.

Podłoże sprężyste Uwzględnienie sztywności na ścinanie
Zwolnienie u podstawy słupa
Podatna u podstawy słupa
Utwierdzenie u podstawy słupa

Podłoże sprężyste Bez uwzględnienia sztywności na ścinanie
Zwolnienie u podstawy słupa
Podatna u podstawy słupa
Utwierdzenie u podstawy słupa

Sprężysta podpora węzłowa

Model ten skupia się na odkształceniach i siłach w określonych punktach węzłowych. Dzięki temu obliczenia są łatwiejsze niż w przypadku poprzedniego modelu.

Sprężysta podpora węzłowa Zwolniona głowica słupa z uwzględnieniem sztywności na ścinanie
Zwolnienie u podstawy słupa
Podatna u podstawy słupa
Utwierdzenie u podstawy słupa

Sprężysta podpora węzłowa Zwolniona głowica słupa bez uwzględnienia sztywności na ścinanie
Zwolnienie u podstawy słupa
Podatna u podstawy słupa
Utwierdzenie u podstawy słupa

Sprężysta podpora węzłowa Półsztywna głowica słupa z uwzględnieniem sztywności na ścinanie
Zwolnienie u podstawy słupa
Podatna u podstawy słupa
Utwierdzenie u podstawy słupa

Sprężysta podpora węzłowa Półsztywna głowica słupa bez uwzględnienia sztywności na ścinanie
Zwolnienie u podstawy słupa
Podatna u podstawy słupa
Utwierdzenie u podstawy słupa

Informacje

Jeżeli nie jest uwzględniona sztywność na ścinanie, rzeczywiste odkształcenie słupa może być niedoszacowane. Może to skutkować mniej dokładną analizą, zwłaszcza w przypadku krótkich, szerokich słupów lub w przypadkach, w których słup musi przenosić znaczne obciążenia poziome.



;