Wprowadzanie obciążeń odbywa się w taki sam sposób jak dla obliczeń z 6 stopniami swobody w interfejsie użytkownika RFEM i RSTAB. Obciążenia z różnych oddziaływań można zarządzać za pomocą przypadków obciążeń i łączyć je w kombinacje obciążeń. Poniższe rozdziały podręcznika RFEM i ich podrozdziały dają przegląd podstawowych funkcji:
Jeśli w niniejszym podręczniku nie zaznaczono inaczej, funkcje opisane w podręczniku RFEM 6 dotyczące obciążeń obowiązują również przy korzystaniu z dodatku Wölbkrafttorsion (7 stopni swobody). Wszystkie dostępne w RFEM i RSTAB typy obciążeń i asystenci obciążeń mogą być używane bez ograniczeń w połączeniu z dodatkiem. Aktualnie nie przewiduje się dodatkowych rodzajów obciążeń, jak na przykład bimomenty.
W podrozdziale Punkt przyłożenia obciążenia znajdziesz wskazówki dotyczące ekscentryczności obciążenia i punktu przyłożenia obciążenia dla różnych typów obciążeń.
Zachowanie obciążenia przy obliczeniach geometrycznie nieliniowych
Przy obliczeniach geometrycznie nieliniowych (teoria II rzędu lub teoria III rzędu) bierze się pod uwagę obrót punktów siatki FE przy przyłożeniu obciążenia. Z obrotu pręta może zatem wynikać dodatkowa ekscentryczność obciążenia.
Kierunek działania obciążenia jest generalnie utrzymywany przy obliczeniach z RSTAB. Mówi się tutaj o konserwatywnym przyłożeniu obciążenia. Na przykład obciążenie pręta zdefiniowane w kierunku 'lokalne z' działa również w pierwotnym kierunku przy obrocie lokalnego układu współrzędnych.
W RFEM dokonuje się tu rozróżnienia według zdefiniowanego kierunku: Obciążenia związane z globalnym układem współrzędnych działają nadal w kierunku tego niezmienionego globalnego układu współrzędnych (konserwatywne przyłożenie obciążenia). Obciążenia związane z lokalnym układem współrzędnych działają w uaktualnionym kierunku lokalnego układu współrzędnych (podążające obciążenie).