Wartość γsat odpowiada ciężarowi gruntu nasyconego i w razie potrzeby można ją dostosować w ustawieniach parametrów materiału. Befindet sich in einer Schicht Grundwasser, wird die Wichte des gesättigten Bodens γsat ab dieser Schicht um die Wichte des Grundwassers (10 kN/m³) automatisch reduziert. Oberhalb dieser Schicht werden die Spannungen mit dem spezifischen Gewicht des Bodens berechnet.
Wykorzystanieγsat do obliczeń osiadań w RF-SOILIN
Do przeprowadzenia obliczeń osiadań za pomocą modułu dodatkowego RF‑SOILIN wymagane są ciężary właściwe gamma i gamma,sat dla gruntu. Wofür benötige ich den Wert gamma,sat und wie geht dieser in die Berechnung ein?
Pan Baumgärtel zapewnia wsparcie techniczne klientom firmy Dlubal Software.


Celem tego artykułu technicznego jest przeprowadzenie obliczeń zgodnie z ogólną metodą Eurokodu 2 na przykładzie słupa żelbetowego.



Stosując modalny współczynnik istotności (MRF) można ocenić, w jakim stopniu poszczególne elementy konstrukcyjne przyczyniają się do powstania rzeczywistego kształtu wyboczenia. Obliczenia opierają się na energii względnego odkształcenia sprężystego każdego pojedynczego pręta.
Dzięki MRF można rozróżnić lokalne i globalne kształty wyboczenia. Jeżeli kilka prętów ma znaczny MRF (np. > 20%), bardzo prawdopodobna jest niestateczność całej konstrukcji lub jej części. Jeżeli jednak suma wszystkich MRF dla kształtu drgań wynosi około 100%, należy spodziewać się lokalnego problemu ze statecznością (np. wyboczenia pojedynczego pręta).
Ponadto MRF może być wykorzystany do określenia obciążeń krytycznych i równoważnych długości wyboczeniowych poszczególnych prętów (np. do analizy stateczności). Kształty wyboczenia, dla których dany pręt ma małe wartości MRF (np. <20%), mogą zostać w tym kontekście pominięte.
MRF jest wyświetlany według kształtów wyboczenia w tabeli wyników w sekcji Analiza stateczności --> Wyniki według prętów --> Długości efektywne i obciążenia krytyczne.

W konfiguracji stanu granicznego użytkowalności można dostosowywać różne parametry obliczeniowe przekrojów. W tym miejscu można kontrolować warunek przekroju zastosowany do analizy odkształcenia i szerokości zarysowania.
Można aktywować następujące ustawienia:
- Stan zarysowania obliczony na podstawie powiązanego obciążenia
- Stan zarysowany obliczony jako obwiednia ze wszystkich sytuacji obliczeniowych SGU
- Stan przekroju zarysowanego - niezależny od obciążenia

W zakładce 'Podpory obliczeniowe i ugięcia' w pozycji 'Edytować pręt', pręty można podzielić na segmenty za pomocą zoptymalizowanych okien wprowadzania danych. W zależności od warunków podparcia, wartości graniczne odkształceń dla belek wspornikowych lub belek jednoprzęsłowych są dostosowywane automatycznie.
Po zdefiniowaniu podpory obliczeniowej w odpowiednim kierunku na początku pręta, końcu pręta i w węzłach pośrednich, program automatycznie rozpoznaje segmenty i długości segmentów, do których odnosi się dopuszczalne odkształcenie. Na podstawie zdefiniowanych podpór obliczeniowych moduł wykrywa również automatycznie, czy jest to belka czy wspornik. Ręczne przydzielanie, podobnie jak w poprzednich wersjach (RFEM 5), nie jest już konieczne.
Opcja 'Długości zdefiniowane przez użytkownika' umożliwia modyfikowanie długości odniesienia w tabeli. Domyślnie stosowana jest zawsze odpowiednia długość segmentu. Jeżeli długość odniesienia różni się od długości segmentu (na przykład w przypadku prętów zakrzywionych), można ją dostosować.

Funkcja ta przyczynia się również do przejrzystego wyświetlania wyników. Płaszczyzny przycinania to płaszczyzny, które można umieszczać w dowolnym miejscu w modelu. Wskutek tego strefa przed lub za płaszczyzną jest ukrywana na ekranie. W ten sposób można w przejrzysty i prosty sposób wyświetlić wyniki, na przykład na przecięciu lub bryle.
Dlaczego rzeczywista głębokość zbrojenia różni się od rzeczywistej głębokości zastosowanej w kontrolach ścinania?
Czy mogę optymalizować przekroje parametryczne?
Jak prześledzić obliczanie wymaganej zbrojenia?