Nośność
Istniejące przypadki / kombinacje obciążeń
W tej kolumnie wyszczególnione są wszystkie przypadki obciążeń, kombinacje obciążeń i kombinacje wyników zdefiniowane w programie RFEM.
Aby przenieść wybrane wpisy do listy Wybrane do projektu z prawej strony, należy kliknąć przycisk # libraryimage1 #. W tym samym celu można również dwukrotnie kliknąć żądane elementy. Aby przenieść całą listę, należy kliknąć przycisk # libraryimage1 #.
Typowe dla aplikacji Windows jest zaznaczenie kilku przypadków obciążeń poprzez kliknięcie ich po kolei, jednocześnie przytrzymując klawisz [Ctrl]. W ten sposób można przenosić jednocześnie kilka przypadków obciążeń.
Numery przypadków obciążeń oznaczone na czerwono, jak na przykład LC 9 na rysunku 3.6, nie mogą być zaprojektowane: Wskazuje przypadek obciążenia bez danych obciążenia lub przypadek obciążenia zawierający imperfekcje. W przypadku próby przeniesienia pojawi się ostrzeżenie.
Poniżej listy dostępne są różne opcje filtrowania. Pomaga to przydzielać wpisy uporządkowane według przypadku, kombinacji lub kategorii oddziaływania. Przyciski te posiadają następujące funkcje:
|
Zaznaczanie wszystkich przypadków obciążeń na liście |
|
Odwracanie zaznaczenia przypadków obciążeń |
Do obliczenia
W tej kolumnie wyszczególnione są przypadki obciążeń oraz kombinacje obciążeń i wyników, które zostały wybrane do projektowania. Aby usunąć wybrane elementy z listy, należy kliknąć # libraryimage1 # lub dwukrotnie kliknąć odpowiednie wpisy. Aby usunąć całą listę, należy kliknąć przycisk # libraryimage1 #.
Przypadki obciążeń oraz kombinacje obciążeń i wyników można przydzielać w następujących sytuacjach obliczeniowych:
- Trwałe i przejściowe
- Przypadkowe
Ta klasyfikacja kontroluje częściowe współczynniki bezpieczeństwa γc i γ s zgodnie z EN 1992-1-1, tabela 2.1 (patrz: rys 3.4 i rysunek 3.37 ).
Aby zmienić sytuację obliczeniową, należy użyć listy, do której dostęp można uzyskać, naciskając przycisk # localimage1 # na końcu pola wprowadzania.
Aby dokonać wielokrotnego wyboru, należy użyć przycisku [Ctrl] i odpowiednich pozycji. W ten sposób można jednocześnie zmieniać kilka pozycji.
Hinweis
Kombinacja wyników
Jeżeli dla sytuacji obliczeniowej dostępnych jest więcej niż 16 kombinacji obciążeń, analiza złożonej kombinacji max / min wyników jest szybsza niż analiza wszystkich zawartych przypadków obciążeń i kombinacji obciążeń. Wynika to z faktu, że w przypadku kombinacji x dla każdego położenia x wykonywany jest projekt obliczeniowy dla 16 wartości ekstremalnych. Jeżeli do obliczeń dostępnych jest mniej niż 16 kombinacji obciążeń w zależności od sytuacji obliczeniowej, kombinacje obciążeń należy wybrać indywidualnie dla obliczeń. Podczas analizy kombinacji wyników trudno jednak określić wpływ wprowadzonych oddziaływań.
Opcje
Obliczenia nieliniowe
Do nieliniowej metody obliczeniowej wymagana jest licencja na dodatkowy moduł RF-CONCRETE NL . Program przeprowadza fizyczne i geometryczne obliczenia nieliniowe. Siły wewnętrzne są na ogół określane według teorii drugiego rzędu. Analiza nieliniowa dla stanu granicznego nośności została opisana w rozdziale 2.4.7 .
Hinweis
Nieliniowa metoda obliczeniowa opiera się na założeniu interakcji między modelem a oddziaływaniem oddziaływań, wymagającej wyraźnego rozkładu sił wewnętrznych. Z tego względu można analizować tylko przypadki obciążeń i kombinacje obciążeń, ale nie kombinacje wyników (RC): W kombinacji wyników dla każdej siły wewnętrznej istnieje maksymalna i minimalna wartość na jeden układ x.
Okno dialogowe Ustawienia dla obliczeń nieliniowych można wywołać za pomocą przycisku # libraryimage1 #. To okno dialogowe składa się z trzech zakładek. Zostały one opisane w rozdziale 4.2 .
Analiza nieliniowa jest możliwa zarówno dla stanu granicznego nośności, jak i stanu granicznego użytkowalności.
Pełzanie / skurcz
W obliczeniach nieliniowych można uwzględnić wpływ pełzania i skurczu. Więcej informacji znajduje się w rozdziale 2.2.6 .
Jeżeli pole to jest zaznaczone, w oknie 1.3 Przekroje można definiować współczynnik pełzania φ (t, t 0 ) i odkształcenie skurczowe ε (t, t s ) (patrz Rysunek 3.19 ).