Wymiarowanie według klas przekroju
Rejon podpory wewnętrznej belki dwuprzęsłowej pełni nadrzędną rolę w obliczaniu klasy przekroju i przeprowadzaniu obliczeń przekroju.
Wymiarowanie do sieci (ψ = -1)
[1] Tabela 5.2, części przekroju podparte po obu stronach
Tym samym przekrój spełnia wymagania dla klasy przekroju 1.
Obliczenia dla dolnego pasa (ψ = 1)
[1] Tabela 5.2, części przekroju podparte po jednej stronie
Pasy te spełniają zatem wymagania klasy przekroju 2. Przekrój należy przydzielić do przekroju klasy 2, ponieważ dla całego przekroju decydująca będzie klasa części przekroju, która zostanie oceniona jako najbardziej niekorzystna.
Wyboczenie przy ścinaniu środnika
Należy sprawdzić, czy należy ocenić wyboczenie środnika przez ścinanie, niezależnie od przydziału klasy przekroju zgodnie z 6.2.6, sekcja (6) w [1]. Wartość η w równaniu 6.22 w [1] jest stosowana z 1,20.
Zgodnie z EN 1993-1-5, sekcja 5, nie jest wymagane obliczanie wyboczenia przy ścinaniu.
Obliczenia na ścinanie
Wymiarowanie przekroju odbywa się dla przekroju klasy 2. Über dem Innenlager wird der Träger auf Biegung und Querkraft beansprucht, an der Stelle des maximalen Feldmomentes nur auf Biegung. Przed zdefiniowaniem stanu granicznego nośności konstrukcji sprawdzany jest wpływ interakcji M-V. Jeżeli VEd nie przekracza 0,5 ⋅ Vpl,Rd, nie jest wymagane zmniejszenie nośności na zginanie zgodnie z [1] Sekcji 6.2.8 (2).
Nie ma konieczności zmniejszania nośności momentowej.
Dla wartości obliczeniowej działających momentów zginających MEd, należy wykonać następujące obliczenia:
Wartość obliczeniowa naprężeń przy zginaniu przekroju obciążonego zginaniem jednoosiowym jest określana dla przekrojów klasy 2 w następujący sposób: