W przypadku prętów lub zbiorów prętów z aktywowanymi właściwościami obliczeniowymi, w oknie dialogowym znajduje się dodatkowa zakładka Podpory obliczeniowe i ugięcia. Tutaj można zdefiniować warunki brzegowe dla stanu granicznego użytkowalności w programie Projektowanie konstrukcji aluminiowych. Należy pamiętać, że ustawienia wprowadzone w tym miejscu są istotne tylko wtedy, gdy do obiektów jest przypisana konfiguracja stanu granicznego użytkowalności, a odpowiednie sytuacje obliczeniowe są dostępne dla stanu granicznego użytkowalności sprawdzenia warunków projektowych.
podpora obliczeniowa
Podpory obliczeniowe umożliwiają segmentację pręta lub zbioru prętów na potrzeby analizy ugięcia. Przypisanie podpór obliczeniowych jest możliwe za pomocą tabeli przy wszystkich węzłach pośrednich obiektu. Rozpoznawane są zarówno węzły typu 'Węzeł na pręcie', jak i węzły standardowe pomiędzy prętami danego zbioru prętów.
Należy wybrać typ podpory obliczeniowej z listy lub utworzyć za pomocą przycisku
edytować. Użyj
edytować wybrany typ podpory obliczeniowej. Przycisk
umożliwia graficzny wybór istniejącej podpory obliczeniowej z modelu.
Do wymiarowania konstrukcji aluminiowych można zastosować podporę obliczeniową typu "Ogólne". Dalsze kontrole obliczeń, takie jak np. w celu lokalnego wprowadzenia obciążenia, nie są obecnie zaimplementowane. Oznacza to, że dane dotyczące szerokości i głębokości podpory nie są istotne dla obliczeń konstrukcji aluminiowych.
Jeżeli segmentacja nie ma uwzględniać podpory obliczeniowej, należy wyłączyć opcję 'Aktywne dla obliczeń ugięć'.
Analiza ugięcia
Po przypisaniu podpór obliczeniowych do pręta lub zbioru prętów, w sekcji Analiza ugięć okna dialogowego wyświetlane są segmenty wynikowe dla odpowiednich kierunków. Na wyświetlonej długości odniesienia określana jest wartość graniczna dla każdego miejsca obliczeniowego w danym segmencie. Długości określone automatycznie można nadpisać, zaznaczając pole wyboru 'Długości zdefiniowane przez użytkownika'. Należy pamiętać, że w przypadku późniejszej zmiany długości pręta w modelu zdefiniowane wcześniej długości nie zostaną automatycznie dostosowane.
Wartości graniczne ugięć można określić w Konfiguracjach stanu granicznego użytkowalności dla belek podpartych obustronnie i wsporników. Zgodnie ze zdefiniowanymi podporami obliczeniowymi dla każdego segmentu uwzględniana jest odpowiednia wartość graniczna. Segment z podporami obliczeniowymi po obu stronach lub bez podpór obliczeniowych jest traktowany jako belka, segment z podporą obliczeniową po jednej stronie - jako wspornik. Jako informacja w tabeli wyświetlany jest również typ segmentu.
W obliczeniach można uwzględnić wygięcie wstępne dla każdego segmentu, a tym samym zredukować wartość ugięcia. W przypadku segmentów belki wygięcie wstępne jest jednofalowe, a w przypadku segmentów wspornikowych - jako rozkład liniowy. Wprowadź wygięcie wstępne z/z' lub y/y' jako wartość dodatnią, jeżeli znajduje się ono naprzeciwko lokalnej osi pręta z lub y lub względem osi pomocniczej z' lub y'. Aby sprawdzić kierunek wypadkowy, składowe wygięcia wstępnego są przeliczane na kierunek wypadkowy. W przypadku wymiarowania zgodnie z EN 1999-1-1, wygięcie wstępne jest uwzględniane tylko w sytuacjach obliczeniowych quasi-stałych.
Za pomocą opcji Kierunek kontroli można określić, które wartości ugięć mają zostać sprawdzone w obliczeniach. Z listy można wybrać lokalne osie z i y oraz oś wynikową. Ponadto istnieją lokalne osie pomocnicze z' lub y' dla zbiorów prętów, których pręty zawierają niekompatybilne/niespójne układy osi prętów.
Wybierając odniesienie przemieszczenia , można wpływać na wartości ugięć, które mają zostać sprawdzone do obliczeń. Jeżeli jako odniesienie wybrano układ nieodkształcony, lokalne wartości odkształceń uz i uy są pobierane bezpośrednio z wyników. W odniesieniu do odkształconych końców pręta lub zbioru prętów wartości ugięć do obliczeń są redukowane o wartości odkształceń węzła początkowego i końcowego, aby możliwe było sprawdzenie lokalnych ugięć.