2011x
001692
2022-03-03

Graficzne/tabelaryczne tworzenie przekrojów w RSECTION 1

RSECTION 1 to program samodzielny do określania właściwości przekrojów zarówno dla przekrojów cienkościennych, jak i masywnych, a także do przeprowadzania analizy naprężeń. Ponadto program może być połączony zarówno z RFEM, jak i RSTAB: przekroje z programu RFEM/RSTAB są dostępne w bibliotekach programu RFEM/RSTAB, a siły wewnętrzne z programu RFEM/RSTAB można zaimportować do programu RSECTION.

Przekrój zdefiniowany przez użytkownika w RSECTION 1 można utworzyć, wprowadzając dane przy użyciu różnych metod: graficznie, w tabelach, za pomocą skryptu lub poprzez import pliku DXF. W artykule tym zostaną przedstawione podstawy definiowania przekrojów w formie graficznej i tabelarycznej.

Narzędzia i funkcje graficzne w RSECTION umożliwiają modelowanie złożonych kształtów przekrojów w zwykłą metodę, powszechną w programach CAD. Graficzne wprowadzanie danych obsługuje między innymi łuki, okręgi, elipsy, parabole i NURBS. Ponadto interfejs użytkownika jest bardzo podobny do interfejsu w programie RFEM/RSTAB: zawiera ono okno robocze, nawigator, tabele i pasek narzędzi (rysunek 1).

Podobnie jak w programie RFEM 6, w zakładce Dane w nawigatorze można definiować podstawowe obiekty, takie jak materiały, punkty, linie, części, otwory, elementy i punkty naprężeniowe. Biblioteka materiałów umożliwia import materiałów, ale można ją również zdefiniować samodzielnie.

Przekroje w RSECTION 1 są generowane jako zbiór elementów zdefiniowanych jako pojedyncze linie, łuki, okręgi, elipsy, parabole i NURBS. Można je zdefiniować graficznie za pomocą paska narzędzi, jak pokazano na rysunku 2. Dodatkowo można je zdefiniować w oknie dialogowym dostępnym na pasku narzędzi, w nawigatorze oraz w tabelach.


Zdefiniowane elementy muszą zawsze leżeć w powierzchni zwanej „częścią”. Jeżeli elementy są tworzone graficznie, części są tworzone automatycznie. Jeżeli natomiast są one tworzone przy użyciu okna dialogowego, należy wcześniej utworzyć artykuły. Części można zdefiniować, wybierając ich linie graniczne, jak pokazano w tym filmie.

Właściwości przekroju, takie jak pole przekroju i moment bezwładności, są obliczane na podstawie definicji części. Na koniec punkty naprężeniowe są generowane automatycznie poprzez zdefiniowanie części (rysunek 3); można je jednak również zdefiniować ręcznie.

Po zdefiniowaniu przekroju i wygenerowaniu punktów naprężeń można rozpocząć analizę i obliczyć naprężenia w przekroju efektywnym. Analiza naprężeń w RSECTION 1 zostanie omówiona w kolejnym artykule w Bazie informacji.


Autor

Pani Kirova jest odpowiedzialna za tworzenie artykułów technicznych i zapewnia wsparcie techniczne dla klientów firmy Dlubal.

Odnośniki


;