822x
002697
2023-06-19

Przepływ stacjonarny

Obliczenia przepływu ustalonego można wybrać w zakładce "Ogólne" w oknie "Parametry symulacji" (patrz rysunek Parametry symulacji ).


Warunki początkowe

Po aktywowaniu opcji "Użyj przepływu potencjalnego do obliczenia warunku początkowego" do wygenerowania warunków początkowych wykorzystywana jest zlinearyzowana wersja równań Naviera-Stokesa dla nielepkości.

Obliczenia przepływu stałego

Można zdefiniować "Maksymalną liczbę iteracji". Domyślnie limit wynosi 500 iteracji. Jeżeli obliczenie jest zbieżne w mniejszej liczbie iteracji, zostaje zatrzymane. Można również zdefiniować "Minimalną liczbę iteracji", która jest domyślnie ustawiona na 300 iteracji (patrz obrazek Program Options ), niezależnie od tego, czy kryterium zbieżności (patrz niżej) zostało już spełnione. Maksymalna liczba jest przydatna, aby uniknąć nieskończonych pętli.

"Kryterium zbieżności" stanowi granicę zatrzymania dla obliczeń. Dostępne są dwa kryteria zbieżności, można zastosować kryterium ciśnienia lub kryterium siły oporu. Wybierz jedną z opcji w Typ rezydencji, a następnie ustaw wartość docelową.


Gdy tylko ilość rezydualna spadnie poniżej zdefiniowanej wartości, obliczenia zostają przerwane. Podczas obliczeń wyświetlany jest wykres iteracji i wielkości resztkowej (p-Residual dla ciśnienia). Jest ona również dostępna w wynikach symulacji (patrz rozdział Wartości rezydualne).


Pole wyboru "Użyj schematu numerycznego drugiego rzędu" określa, który schemat numeryczny jest używany dla składników dywergencji (strumieni). Domyślnie nie jest aktywna, dlatego obliczenia są przeprowadzane według pierwszego rzędu. Jeżeli to pole wyboru jest zaznaczone, rozwiązywanie jest realizowane w drugiej kolejności.

Wskazówka

Zasadniczo, kolejność schematu wskazuje, jak dokładne jest rozwiązanie numeryczne w porównaniu z rozwiązaniem oryginalnych niedyskretyzowanych równań: Dyskretyzacja numeryczna pierwszego rzędu daje generalnie lepszą zbieżność niż schemat drugiego rzędu. W przeciwieństwie do tego, dyskretyzacja drugiego rzędu jest zwykle dokładniejsza.

Inne opcje

Solwer stanu ustalonego w RWIND 2 nie uwzględnia w pełni efektów "oscylacyjnych", jak opisano w FAQ 4731. Aby rozwiązać numerycznie równania różniczkowe cząstkowe, należy zdyskretyzować wszystkie wyrazy różniczkowe (pochodna przestrzenna i czasowa). Więcej informacji na temat solwerów można znaleźć w dokumentacji Algorithms and Solvers. Istnieje obszerna lista dyskretyzacji ("schematy"), przy czym każdy schemat ma określone zachowanie numeryczne pod względem dokładności, stabilności i zbieżności. Więcej informacji na temat zbieżności można znaleźć na stronie CFD Direct.

Rozdział nadrzędny