Chociaż moduły obliczeniowe OpenFOAM® są stabilne i zostały zweryfikowane przez tysiące użytkowników w ciągu ostatnich 15 lat, należy pamiętać, że symulacje przepływu turbulentnego 3D są nieliniowym problemem matematycznym, który nie zawsze musi być zbieżny. W RWIND 2 rozwiązanie numeryczne uznajemy za prawidłowe, gdy ilość rezydualna spada poniżej 0,001. Zazwyczaj ma to miejsce w ciągu 500 iteracji, ale czasami obliczenia kończą się bez osiągnięcia żądanej wartości rezydualnej. Przyczyn może być wiele i nie ma uniwersalnego rozwiązania, ale postaramy się udzielić porady, jak postępować:
- Aby sprawdzić, czy rozwiązanie nadal jest zbieżne, należy użyć funkcji "Kontynuuj obliczenia" z większą liczbą maksymalnych iteracji.
- Zwiększenie zewnętrznych wymiarów domeny obliczeniowej; na przykład granice tunelu aerodynamicznego. Wymiary ustawione automatycznie mogą być czasami niewystarczające, zwłaszcza za modelem (na przykład za modelem).
- Zwiększyć gęstość siatki objętości skończonych w oknie dialogowym „Parametry symulacji” lub „Poziom szczegółowości modeli uproszczonych” w oknie dialogowym „Edytuj model”.
- Spróbuj uprościć i zoptymalizować model:
- Jeżeli model posiada otwory (takie jak okna, drzwi itp.), przez które może przepływać wiatr, spróbuj je zamknąć (zakładając, że wiatr nie ma przepływać wewnątrz modelu).
- Usuń małe szczegóły z modelu, które mają niewielki wpływ lub nie mają żadnego wpływu na wyniki symulacji.
- Budynki powinny być prawidłowo rozmieszczone na posadzce tunelu aerodynamicznego lub poniżej tego poziomu. Jeżeli model zostanie umieszczony nad dnem tunelu, a pomiędzy modelem a dnem tunelu będzie pusta przestrzeń, analiza może się zawiesić.
Można założyć, że rozwiązanie jest dopuszczalnie zbieżne, jeżeli spełnione są następujące kryteria:
- Liczba wykonanych iteracji jest większa niż domyślnie ustawiona minimalna liczba (obecnie: 300, patrz ilustracja Opcje programu ).
- Ilość rezydualna jest poniżej ustawionej domyślnie wartości granicznej (obecnie: 0,001, patrz rozdział Przepływ stacjonarny).
- Wykres ilości pozostałości w czasie nie zmienia się już (lub zmienia się w bardzo małym stopniu) lub okresowo oscyluje wokół określonej średniej wartości (patrz ilustracja poniżej).