Parametry chropowatości powierzchni
Jeżeli tekstura powierzchni modelu ma duży wpływ na wyniki, należy aktywować pole wyboru "Uwzględnij chropowatość powierzchni". Chropowatość zostanie następnie uwzględniona dla każdej powierzchni modelu. Do powierzchni lub stref stosowane są określone warunki brzegowe, które ograniczają lepkość turbulentną powierzchni, aby uwzględnić efekty chropowatości.
Aby program mógł określić lepkość turbulentną w pobliżu powierzchni, należy określić "Wysokość chropowatości ziaren piasku Ks ". W polu tekstowym można zdefiniować rozmiar ziaren piasku. Należy pamiętać, że wartość należy wprowadzić w metrach.
"Stała chropowatości Cs " kontroluje kształt i rozstaw ziaren piasku. Ten parametr jest domyślnie ustawiony na 0,5, przy założeniu, że rozkład jest jednorodny. W przypadku wystąpienia nierównomiernej chropowatości Cs można zwiększyć do 1,0.
Naprężenie styczne
Ta sekcja jest obecnie dostępna tylko do obliczania Przepływu ustalonego. Wyświetlanie naprężenia stycznego można włączyć, wybierając opcję "Wyniki naprężeń stycznych", wyniki są dostępne po zakończeniu obliczeń w wynikach Ilości powierzchni. Możliwe jest również uwzględnienie naprężenia stycznego w tensorze naprężenia Cauchy'ego, a następnie w otrzymanej Siła oporu, za pomocą opcji "Uwzględnij siły". Więcej informacji na temat naprężenia stycznego można znaleźć w rozdziale Ilości powierzchniowe, powierzchniowe naprężenie ścinające .
Inne opcje
W RWIND 2 można ustawić "Współczynniki relaksacji" dla obliczeń OpenFOAM®. Współczynniki relaksacji są ściśle powiązane ze statecznością i zbieżnością obliczeń. Ogólnie rzecz biorąc, współczynniki relaksacji określają wielkość, o jaką wielkość zmienia się od poprzedniej do następnej iteracji. Dla współczynnika równego 1 nie ma żadnego wpływu, a efekt zwiększa się, gdy współczynnik relaksacji zbliża się do zera. Przypadek graniczny równy 0 oznacza przypadek, w którym rozwiązanie nie zmienia się wcale wraz z kolejnymi iteracjami. Dlatego dopuszczalna wartość współczynnika relaksacji powinna być większa niż 0 i mniejsza lub równa 1.
Optymalnym wyborem dla współczynnika relaksacji jest taki, który jest wystarczająco mały, aby zapewnić stabilne obliczenia, ale wystarczająco duży, aby przyspieszyć proces iteracyjny.