Poprzez przypisanie do obiektu konfiguracji stanu granicznego użytkowalności użytkownik definiuje wartości graniczne, które mają zostać sprawdzone dla warunku projektowego. Podstawowa struktura okna dialogowego Konfiguracja wymiarowania oraz możliwość przypisania go do poszczególnych obiektów zostały opisane w nadrzędnym rozdziale Wymiarowanie drewna .
Wartości graniczne użytkowalności
Wartości graniczne ugięcia są definiowane jako część długości odniesienia. Rozróżnia się przy tym przypadki belki obustronnie podpartej oraz belki wspornikowej. W zależności od typu wybranego na zakładce Ugięcie i podpora obliczeniowa skojarzona wartość graniczna jest sprawdzana podczas wymiarowania. Użytkownik definiuje również długość odniesienia w rejestrze Ugięcie i podpora obliczeniowa obiektów. W zależności od wybranej normy projektowej dostępne są różne typy sytuacji obliczeniowych dla obliczeń stanu granicznego użytkowalności. W takich przypadkach dla każdego typu kombinacji można zdefiniować osobną wartość graniczną.
Analiza drgań (tylko dla EN 1993-1-1)
Wprowadzenie ograniczenia dla analizy drgań umożliwia łatwe sprawdzenie amplitudy drgań. Podczas obliczeń sprawdzane są wszystkie sytuacje obliczeniowe kategorii 'Drgania' (wyboru dokonuje się w tabeli sytuacji obliczeniowych ). Więcej informacji na temat kontekstu można znaleźć tutaj: