𝗟𝗶𝗻𝗲𝗮𝗿 🆚 𝗡𝗼𝗻-𝗟𝗶𝗻𝗲𝗮𝗿 𝗠𝗮𝘁𝗲𝗿𝗶𝗮𝗹 𝗔𝗻𝗮𝗹𝘆𝘀𝗶𝘀 𝗶𝗻 𝗙𝗘𝗔
Załączony film pokazuje różnicę między liniową i nieliniową analizą materiału przy użyciu płyty usztywnionej żebrem w stanie zginanym.
👉 W 𝗟𝗶𝗻𝗲𝗮𝗿 𝗔𝗻𝗮𝗹𝘆𝘀𝗶𝘀 naprężenie koncentruje się w wąskich obszarach, często prowadząc do nierealistycznych wartości szczytowych naprężeń. Podejście to zakłada niewielkie odkształcenia i zachowanie czysto sprężyste, co ogranicza jego dokładność, zwłaszcza w pobliżu granicy plastyczności materiału.
👉 -𝗟𝗶𝗻𝗲𝗮𝗿 𝗔𝗻𝗮𝗹𝘆𝘀𝗶𝘀 z drugiej strony zapewnia bardziej realistyczne odwzorowanie poprzez redystrybucję naprężeń między sąsiednimi elementami skończonymi. W miarę zbliżania się naprężenia maksymalnego do granicy plastyczności naprężenie zaczyna się rozprzestrzeniać, zapobiegając koncentracji widocznej w modelach liniowych. Podczas uplastycznienia rozwija się odkształcenie plastyczne, które prowadzi do większych odkształceń i bardziej realistycznego rozkładu naprężeń.
Na filmie pokazano, w jaki sposób rozkłady naprężeń na obserwowanej powierzchni wydają się początkowo podobne w obu analizach. Jednak przy nieliniowym zachowaniu materiału, redystrybucja naprężeń staje się oczywista w miarę zbliżania się do granicy plastyczności. Porównanie krzywych naprężenie-odkształcenie na wykresie dodatkowo ilustruje różnice. Analiza nieliniowa wychwytuje odkształcenia plastyczne wykraczające poza zakres sprężysty, podczas gdy w analizie liniowej zależność naprężenie-odkształcenie pozostaje ściśle liniowa.
Symulacja opatrzona hashtagiem#DlubalSoftware podkreśla wartość analizy nieliniowej w scenariuszach obejmujących uplastycznienie lub odkształcenie plastyczne, umożliwiając bardziej realistyczne zrozumienie zachowania konstrukcji.