W przypadku długości efektywnych w programie RFEM 6 istnieją dwie możliwości definiowania długości efektywnych. Najpierw edytuj pręt i przejdź do zakładki "Typy obliczeń". Po drugie, utwórz nową definicję długości efektywnych.
Po trzecie, zdecyduj, czy chcesz obliczyć moment krytyczny zgodnie z metodą wartości własnych, czy zgodnie z rozdziałem F z AISC. Po czwarte, przejdź do zakładki "Podpory węzłowe i długości wyboczeniowe". W tej zakładce dostępne są dwie różne metody.
Metoda 1: Podpory węzłowe
W odniesieniu do pręta nr 1 w dołączonym modelu, w tym słupie można zobaczyć, w jaki sposób definiowane są długości efektywne dla węzła początkowego, końcowego i pośredniego. Najpierw należy kliknąć opcję Wybierz pręt lub Zbiór prętów, a następnie wybrać pręt. Spowoduje to aktywację węzłów pośrednich na długości pręta w tabeli. Następnie należy sprawdzić, czy węzeł może się poruszać w osi y/z (oś słaba/silna), obracać się względem lokalnej osi x (skręcanie) oraz względem lokalnej osi z (obrót obrotnicy).
The Warping (ω) input options will adjust the effective length for LTB, similar to the rotational z-axis restraint. For Ch. F calculations, the warping can be fully restrained or released. For Eigenvalue calculations, in addition to the fully restrained or released option, there is also the ability to set partial fixity with a warping spring constant.
Top and bottom flanges can also be restrained separately by fixing the y-axis and by releasing (unchecking) the rotation about the local x-axis restraint (torsion).
Metoda 2: Współczynniki "K" i wartości bezwzględne
W odniesieniu do pręta nr 5 w dołączonym modelu współczynniki długości efektywnej można wykorzystać do bezpośredniego zdefiniowania długości niestężonej i/lub zastosowania odpowiednich warunków na końcach pręta. Aby dostosować długości niestężone bezpośrednio zamiast zastosowania węzłów na pręcie (metoda 1), współczynniki "K" można wprowadzić ręcznie w poniższej tabeli. Można też wprowadzić "Wartości bezwzględne" poprzez wybranie opcji "Wartości bezwzględne". Wówczas zamiast tego można wprowadzić ręcznie długość niestężoną. Metodę najlepiej stosować w przypadku, gdy na pręcie nie ma aktualnie węzłów pośrednich.