2122x
001395
2017-01-23

Plastyczne projektowanie przekrojów zgodnie z EN 1993-1-1

Moduł RF-/STEEL EC3 umożliwia plastyczne obliczenia przekrojów zgodnie z EN 1993-1-1, rozdz. 6.2. Należy zwrócić uwagę na interakcję obciążenia zginającego i siły osiowej dla dwuteowników, która jest regulowana w rozdz. 6.2.9.1.

Ogólnie równ. 6.31 podaje następujące kryterium obliczeniowe dla przekrojów klasy 1 do 2:
MEd < MN,Rd

Obliczanie MN,Rd jest określone w rozdz. 6.2.9.1 (równ. 6.32 do 6.40) dla następujących przekrojów:

  • Przekroje bryłowe (prostokątne)
  • Profile dwuteowe i H (podwójnie symetryczne)
  • Profile zamknięte (okrągłe i prostokątne)

W przypadku przekrojów bisymetrycznych zginanych względem głównej osi równ. 6.36 ma zastosowanie:

W obliczeniach uwzględniane są dwie wartości początkowe:

Norma określa wartość graniczną współczynnika α na poziomie 0,5, a najniższa wartość przekrojów walcowanych wynosi około 0,2. Graficzna ocena interakcji zgodnie z EN 1993-1-1 [1] i DIN 18800 pokazuje prawie takie same wyniki dla małej α.

Sprawność projektowania plastycznego przekrojów zależy głównie od parametru przekroju α. Analiza aktualnego szeregu przekrojów daje następujący rozkład.

Sytuację tę można wyjaśnić na prostym przykładzie. jak widać, w przypadku zastosowania przekroju IPE 200 zgodnie z EN 1993-1-1 można osiągnąć znacznie większe obciążenie (samodzielne obliczenia przekroju bez analizy stateczności) niż zgodnie z DIN 18800.

Odniesienia

[1] Eurokod 3: Design of Steel Structures - Part 1-1: General Rules and Rules for Buildings; EN 1993-1-1:2010-12
[2] Instrukcja obsługi RF-/STEEL EC3. Tiefenbach: Dlubal Software, luty 2016. Pobierz
[3] Training Manual EC3. (2017). Leipzig: Dlubal Software, maj 2016

Odnośniki