Film wideo pokazuje automatyczne generowanie obciążeń wiatrem za pomocą generatora obciążeń w programie RFEM. Przykładowo, obciążenie wiatrem jest określane dla trójwymiarowej hali stalowej zgodnie z Eurokodem.
T&T 006 | Obciążenia - Generowanie obciążenia wiatrem
Odnośniki
Czy mają Państwo jakieś pytania?
W Niemczech obciążenie wiatrem reguluje norma DIN EN 1991-1-4 wraz z załącznikiem krajowym DIN EN 1991-1-4/NA. Norma dotyczy obiektów inżynierii lądowej i wodnej do wysokości 300 m.
Jeżeli obciążenie wiatrem budynków lub konstrukcji oblicza się stosując jednocześnie współczynniki ciśnienia po nawietrznych i zawietrznych stronach budynku, korelacja ciśnienia wiatru w strefach D i E powierzchni ścian może zostać uwzględniona.
Programy RFEM i RSTAB umożliwiają łatwe uwzględnienie wpływu obciążenia wiatrem na budynek trójwymiarowy zgodnie z ASCE/SEI 7-16. Dieser Beitrag soll dazu dienen, die komplexe Windthematik für die Eingabe in der Software zu erläutern. Die Windlastgenerierer finden sich unter "Extras" → "Belastung generieren" → "Aus Windlasten".
In RFEM 5 und RSTAB 8 in RF-/FUND Pro können die Fundamentabmessungen für alle fünf Fundamenttypen in einer benutzerdefinierten Bibliothek mit Fundamentvorlagen gespeichert und in anderen Modellen wieder verwendet werden.
Obciążenia wiatrem mogą być automatycznie generowane jako obciążenia prętów na następujących elementach konstrukcyjnych (opcjonalnie z ciśnieniem wewnętrznym w przypadku budynków otwartych):
- Ściany pionowe
- Dachy płaskie
- Dachy jednospadowe
- Dachy dwuspadowe/korytowe
- Ściany pionowe wraz z dachem
Dostępne są poniższe normy:
- EN 1991-1-3 (wraz z załącznikami krajowymi)
- DIN 1055-4
- CTE DB-SE-AE
- ASCE/SEI 7-16
Podczas modelowania konstrukcji szkieletowych dostępne są generatory obciążenia wiatrem według EN 1991-1-4 oraz śniegiem według EN 1991-1-3. Przypadki obciążeń są generowane w zależności od kształtu dachu. Inny generator tworzy obciążenie pokrywą (lód). Powtarzające się kombinacje obciążeń można zapisywać jako szablony.
- Liczne typy elementów, takie jak blachy podstawy i czołowe, kątowniki środnika, blachy środnika, blachy węzłowe, usztywnienia, skosy lub żebra ułatwiają wprowadzanie typowych połączeń
- Uniwersalne elementy podstawowe (takie jak płyty, spoiny, śruby, płaszczyzny pomocnicze) do modelowania złożonych połączeń
- Graficzne wyświetlanie geometrii połączenia z dynamiczną aktualizacją podczas wprowadzania
- Szeroki wybór kształtów przekrojów: Dwuteowniki, ceowniki, kątowniki, teowniki, profile zamknięte, przekroje złożone i cienkościenne
- Biblioteka w Centrum Dlubal z dużą liczbą połączeń między programami, w tym szablonami zdefiniowanymi przez użytkownika
- Automatyczne dostosowanie geometrii połączenia na podstawie względnego rozmieszczenia elementów - nawet w przypadku późniejszej edycji elementów konstrukcyjnych
W konfiguracji granicznej dla wymiarowania połączenia stalowego istnieje możliwość modyfikacji granicznego odkształcenia plastycznego dla spoin.
Polecane produkty