Stabilność w przypadku tych konstrukcji uzyskuje się zazwyczaj dzięki podparciu w postaci płytki dociskowej. Pomaga ona rozłożyć obciążenia na większej powierzchni oraz tworzy, poprzez swoje przedłużenie, ramię stabilizujące, zdolne do przejęcia pewnego momentu podporowego. Biorąc pod uwagę warunki równowagi, podpora taka w porównaniu z sytuacją czysto przegubową może dodatkowo przenosić niezerowy moment zginający zależny od obciążenia normalnego. Patrząc z czysto technologicznego punktu widzenia, płyta dociskowa w tej sytuacji reaguje początkowo jak podpora przegubowa. Jednak wraz ze wzrostem obrotu pręta nośnego stawia też pewien opór na zginanie. Ta szczególna zależność jest opisana w następujących normach, w zależności od rodzaju konstrukcji:
- EN 12811-1: Tymczasowe konstrukcje stosowane na placu budowy - Część 1: Rusztowania – Warunki wykonania i ogólne zasady projektowania
- EN 1065: Stalowe podpory teleskopowe - Specyfikacja produktu, projekt i ocena za pomocą obliczeń i testów
Program RFEM zapewnia opcję nieliniowości "Rusztowanie" dla stopni swobody podpór węzłowych φX' i φY' , zgodnie z wymaganiami zawartymi w powyższych normach.
Po aktywowaniu stosownej opcji w oknie dialogowym podpory węzłowej, można utworzyć wykres zależności Mφ dla punktów podparcia. Wprowadzić można następujące parametry:
- φ0 = poślizg
- C = sprężysta sztywność obrotowa
- e0 = mimośród poślizgu (w zależności od ke0 i D)
- emax = graniczny mimośród (w zależności od kemax i D)
- ke0 = współczynnik korekcyjny dot. mimośrodu poślizgu
- kemax = współczynnik korekcyjny dot. maksymalnego mimośrodu
- D = zewnętrzna średnica pręta
- PZ ' = siła podporowa w kierunku Z'
erstellt werden.
Podpora nie przenosi momentu aż do momentu gdy konstrukcja osiągnie w niej kąt obrotu φ0. Następnie obrót nie zmienia się do momentu osiągnięcia momentu podporowego Me0 = ke0 ⋅ D ⋅ PZ'. Pomiędzy momentem Me0 a momentem Memax = kemax ⋅ D ⋅ PZ' podpora reaguje sprężystą sztywnością obrotową C. Po osiągnięciu Memax rozpoczyna się uplastycznianie.