Przed rozpoczęciem wprowadzania specyfikacji projektowych można ograniczyć widoczność do krokwi narożnej.
Tworzenie zbioru prętów
Ponieważ krokiew narożna ma być projektowana jako całość, w poniższym rozdziale pokazano, w jaki sposób połączyć poszczególne pręty w celu utworzenia zbioru prętów.
W przypadku krokwi narożnych należy zdefiniować dwie dodatkowe podpory węzłowe w punktach podparcia dla ściągaczy i płatwi. W tym celu należy aktywować węzły pośrednie, a następnie za pomocą przycisku dodać dwa węzły pośrednie. Program automatycznie wyszukuje oba węzły leżące na zbiorze prętów. Wspornik w dolnym końcu krokwi nie jest podparty (3). Ponadto nie należy uwzględniać wyboczenia (4). Kliknij "OK", aby potwierdzić ustawienia. Dalsze możliwości wprowadzania długości efektywnych można znaleźć tutaj.
W zakładce "Konfiguracje obliczeniowe" można użyć przycisku do edycji granicznych wartości obliczeniowych dla sprawdzenia nośności i użytkowalności.
Podpora obliczeniowa
Podpory obliczeniowe służą do definiowania warunków brzegowych dla obliczeń „ściskania prostopadle do włókien” oraz segmentacji zbioru prętów na potrzeby analizy ugięcia. Można je określić w zakładce "Podpora obliczeniowa i ugięcia". Do tej pory nie było możliwe uwzględnienie elementu nachylonego, takiego jak krokwia biodrowa, który może być zaokrąglony lub mieć wycięcie w pysku dla ptaków. W takim przypadku należy dezaktywować opcję "Podpora bezpośrednia" po utworzeniu nowej podpory obliczeniowej za pomocą przycisku . Alternatywnie można zastosować "Typ ogólny". W obu przypadkach program nie przeprowadza obliczeń "ściskania prostopadłego do włókien". Ponieważ podpory obliczeniowe są wymagane dla obliczeń w stanie granicznym użytkowalności, należy je zdefiniować. Jeżeli segment zbioru prętów ma zostać wykluczony z analizy ugięcia, należy wybrać opcję "Aktywne" w sekcji "Analiza ugięcia".
Utwórz nową podporę obliczeniową zgodnie z powyższym opisem i przypisz ją do końca zbioru prętów i węzłów pośrednich. Na koniec w zakładce można wybrać kierunek obliczeń dla analizy ugięcia. W rozważanym przykładzie powinien to być lokalny kierunek Z.
Wszystkie wpisy istotne dla obliczeń zostały wprowadzone i można rozpocząć projektowanie.