5x
000496
2024-08-28

Wielokondygnacyjny budynek mieszkalny z drewnianych płyt X-Lam . Analiza i modelowanie w RFEM 6 wielokondygnacyjnego budynku mieszkalnego

Celem tej pracy było zbadanie materiału X-Lam i występujących w nim odpowiednich połączeń mechanicznych na poziomie obliczeniowym oraz względnej odpowiedzi dynamicznej po obliczeniowym trzęsieniu ziemi. W tym celu wykorzystano program RFEM 6 do modelowania wielokondygnacyjnego budynku mieszkalnego w X-Lam, zbudowanego przez mojego przełożonego prof. Ing. Marco Pio Lauriola.

Autor
Ing. Niccolò Battagli, Prof. Ing. Marco Pio Lauriola, Prof. Ing. Gianni Bartoli

Po wstępnej fazie, w której materiał X-Lam został przedstawiony z teoretycznego punktu widzenia i zastosowane w nim połączenia mechaniczne, za pomocą ww. „Metoda sztywności równoważnej”, przechodząc od najbardziej „realistycznego” modelu, w którym zamodelowano wszystkie połączenia mechaniczne występujące w budynku mieszkalnym, w celu ocenić ich odpowiedzi dynamiczne, pod względem okresów właściwych dla głównych postaci drgań, uogólnionych przemieszczeń międzykondygnacyjnych na skutek kombinacji obciążeń sejsmicznych „SLD” i ścinania sejsmicznego u podstawy wywołanego kombinacją obciążeń sejsmicznych „SLV” ściany reprezentatywnej wszystkich istniejących ścian, w wyniku projektowego trzęsienia ziemi, zgodnie z NTC2018, w szczególności w miejscu, w którym powstał analizowany budynek.

Per fare ciò, è stata eseguita un’analisi lineare dinamica, con spettro di risposta, ed il materiale X-Lam è stato modellato con le sue effettive rigidezze, nei primi due modelli realizzati, ed attraverso delle rigidezze equivalenti, nell’ultimo modello realizzato, però considerando in tutti i modelli il suo reale comportamento ortotropo.

Dai risultati riscontrati nel seguente lavoro di Tesi, risulta possibile affermare che la modellazione di una struttura realizzata con pannelli portanti X-Lam non possa prescindere dalla corretta modellazione delle sue unioni meccaniche che, con la loro deformabilità, risultino influire sensibilmente sulla deformabilità della struttura stessa e sui parametri dinamici dell’intero edificio, ciononostante utilizzando il metodo più speditivo, quale “Metodo delle rigidezze equivalenti”, risulti possibile modellare la struttura più velocemente, ottenendo dei risultati non troppo distanti da quelli ottenuti con il metodo più realistico, ossia modellando localmente tutte le unioni meccaniche presenti nella struttura, però ricordando che i risultati così ottenuti risultino essere a sfavore di sicurezza dei confronti dello “Stato Limite di Salvaguardia della vita”.


Pobrane