W przypadku wybranych zbiorów prętów analiza przekroju i stateczności według normy została zastąpiona przez analizę wyboczenia giętno-skrętnego zgodnie z teorią drugiego rzędu, z uwzględnieniem zastosowania imperfekcji w odniesieniu do postaci drgań własnych.
Po rozpoczęciu obliczeń program automatycznie generuje nowe obciążenie zastępcze na podstawie przyłożonych sił wewnętrznych (na przykład PO1 do PO10) dla rozszerzonych obliczeń z wykorzystaniem siedmiu stopni swobody (ux , uy , uz , φx , φy , φz , ω). Na podstawie tych obciążeń zastępczych oraz imperfekcji względem kształtu pierwszego kształtu konstrukcji równoważnej program określa następnie nowe siły na odkształconą konstrukcję (geometrycznie nieliniową). Porównując naprężenie sprężyste z wynikowym naprężeniem nowych sił wewnętrznych (N, Vu , Vv , Mt, pierwotne , Mt, drugorzędne , Mu , Mv , Mω ) z naprężeniem granicznym materiału, obliczenia są zakończone i dostarczają informacji o nośności.
Obliczenia te spełniają standardowe wymagania normy EN 1993-1-1 5.2.2 (7) a. Dzięki temu można analizować pręty o dowolnym przekroju, wykonując obliczenia przekroju. Oznacza to również, że pod obciążeniem ogólnym można zaprojektować asymetryczne przekroje ceowników z przesuniętym poziomo środkiem ścinania.