Praca koncentruje się na porównaniu wymiarowania połączeń metodą elementów składowych i elementów skończonych. We wstępnej części student przedstawia podsumowanie obliczeń połączeń śrubowych z płytą czołową z wykorzystaniem elementów konstrukcyjnych i elementów skończonych. Model analityczny, który symuluje połączenie, dzieli je na główne komponenty, których wytrzymałość, sztywność i zdolność odkształcenia są określane w zależności od zachowania mechanicznego i naprężenia.
Nośność połączenia metodą składowych porównywana jest w pracy dyplomowej z wynikami obliczeń modelu numerycznego, który uwzględnia wpływ nieliniowości geometrycznych i materiałowych. Składowa krytyczna jest określana, naprężenia w komponentach i spoinach oraz rozkład sił w śrubach są weryfikowane.
Autor
|
Marta Kurejková
|
uniwersytet
|
CTU w Pradze Wydział Budownictwa Lądowego i Wodnego
|
Nośność połączenia określona metodą składowych porównywana jest z wynikami obliczeń modelu numerycznego, który uwzględnia efekty nieliniowego zachowania materiału. Badane są komponenty krytyczne, naprężenia w każdym komponencie oraz spoiny i rozkład sił w śrubach.