Tym razem przyjrzymy się modelowaniu podciągów za pomocą żeber.
KB 000628 | Modelowanie podciągów w konstrukcjach drewnianych klejonych krzyżowo z żebrami
Możliwe jest definiowanie przekrojów drewnianych złożonych, na przykład ceowników, teowników i dźwigarów skrzynkowych. Pojedyncze elementy połączone są połączeniami sztywnymi lub półsztywnymi. Ponadto dostępne są przekroje hybrydowe. W tym przypadku w podmenu można przypisać różne materiały do poszczególnych części przekroju.
W programie RFEM płyta OSB jest dostępna w USA i Kanadzie. Parametry materiału zaczerpnięto z „Instrukcji projektowania paneli”.
Za pomocą typu grubości "Panel belkowy" można modelować drewniane panele szkieletowe w przestrzeni 3D. Wystarczy określić geometrię powierzchni, a drewniane panele szkieletowe zostaną wygenerowane za pomocą wewnętrznej konstrukcji pręt-powierzchnia, wraz z symulacją elastyczności połączenia. Typ grubości płyty bel jest definiowany za pomocą rozszerzenia Powierzchnie wielowarstwowe.
„Panel belkowy” ma następujące zalety:
- Możliwe jest jednostronne i dwustronne poszycie
- Automatyczne obliczanie połączenia półsztywnego
- Poszycie z deskowania
- Poszycie spięte klamrami
- Poszycie zdefiniowane przez użytkownika
- Przedstawienie w postaci całego geometrycznego obiektu 3D (rama, przewiązanie poprzeczne, słup, poszycie, zszywki) wraz z mimośrodem
- Uwzględnianie otworów za pomocą komórek powierzchni
- Wymiarowanie elementów konstrukcyjnych z wykorzystaniem rozszerzenia Projektowanie konstrukcji drewnianych
- Niezależnie od materiału (np. płyta gipsowo-kartonowa z profilami formowanymi na zimno i płyty gipsowo-włóknowe jako poszycie)
Istnieje możliwość wymiarowania powierzchni z uwagi na warunki pożarowe przy użyciu metody zredukowanego przekroju. Redukcja jest stosowana na grubości powierzchni. Kontrolę obliczeń można przeprowadzić dla wszystkich materiałów drewnianych, które są dopuszczone dla obliczeń.
W przypadku drewna klejonego krzyżowo, w zależności od rodzaju kleju, można wybrać, czy możliwe jest odpadanie poszczególnych zwęglonych części warstwy, a tym samym, czy można spodziewać się zwiększonego zwęglenia w niektórych obszarach warstwy.