Względne umieszczenie obiektów

W tym artykule wyjaśniono, jak działają obliczenia podczas wstępnej analizy sztywności w programie Połączenia stalowe.

W tym artykule przedstawiono model połączenia zakładkowego płatwi ZL na dachu jednospadowym, obliczony w rozszerzeniu Połączenia stalowe i porównany z tabelą nośności podaną przez producenta.

Zaletą modułu dodatkowego RFEM 6 Steel Joints jest możliwość analizy połączeń stalowych przy użyciu modelu MES, dla którego modelowanie przebiega w pełni automatycznie w tle. Elementy składowe złącza stalowego, które kontrolują modelowanie, można wprowadzić, definiując je ręcznie lub korzystając z dostępnych szablonów w bibliotece. Ta ostatnia metoda została opisana w poprzednim artykule z Bazy wiedzy zatytułowanym „Definiowanie komponentów połączenia stalowego przy użyciu biblioteki”. Definiowanie parametrów do wymiarowania połączeń stalowych jest tematem artykułu w bazie wiedzy „Projektowanie połączeń stalowych w RFEM 6”.

• Liczne typy elementów, takie jak blachy podstawy i czołowe, kątowniki środnika, blachy środnika, blachy węzłowe, usztywnienia, skosy lub żebra ułatwiają wprowadzanie typowych połączeń
• Uniwersalne elementy podstawowe (takie jak płyty, spoiny, śruby, płaszczyzny pomocnicze) do modelowania złożonych połączeń
• Graficzne wyświetlanie geometrii połączenia z dynamiczną aktualizacją podczas wprowadzania
• Szeroki wybór kształtów przekrojów: Dwuteowniki, ceowniki, kątowniki, teowniki, profile zamknięte, przekroje złożone i cienkościenne
• Biblioteka w Centrum Dlubal z połączeniami z szablonami programu oraz szablonami zdefiniowanymi przez użytkownika
• Automatyczne dostosowanie geometrii połączenia na podstawie względnego rozmieszczenia elementów - nawet w przypadku późniejszej edycji elementów konstrukcyjnych

Komponent "Stub" jest dostępny w rozszerzeniu Połączenia stalowe. Umożliwia ona wydłużenie pręta za pomocą połączenia płatwi z innym prętem (krótkiem) i połączenie go z komponentem odniesienia.

W rozszerzeniu Połączenia stalowe można zdefiniować kilka żeber jednocześnie na jednym pręcie lub płycie. Układ może być zdefiniowany według układu ortogonalnego lub biegunowego.