Zmiany sztywności można kontrolować osobno dla następujących elementów:
- Materiały
- Profile
- Pręty
- Powierzchnie
Materiały
Pierwsza opcja "Materiały" jest domyślnie aktywna tylko dla kombinacji obciążeń (patrz rysunek 02), ponieważ istnieje wstępnie ustawiona analiza drugiego rzędu. W przypadku aktywacji tej funkcji sztywność wszystkich elementów zostanie zredukowana o częściowy współczynnik bezpieczeństwa materiału (patrz Rysunek 03). Jest to szczególnie ważne w przypadku konstrukcji drewnianych w Europie. Jeżeli automatyczna kombinacja obciążeń została wybrana dla normy EN 1990 + EN 1995, SIA 260 + SIA 265 lub DIN 1055-100 + DIN 18008, ustawienia domyślne są inne. Zakładając, że częściowy współczynnik bezpieczeństwa materiału jest zdefiniowany jako 1,0, nie ma znaczenia, czy funkcja jest aktywna, czy nie.
Przekroje
Opcja ta umożliwia kontrolę mnożników poszczególnych przekrojów. W zakładce "Modyfikować" w oknie dialogowym "Edytować przekrój" można dostosować momenty bezwładności oraz powierzchnie przekroju. Wpływa to na sztywność przekrojów.
Pręty
Podczas edycji pręta dostępna jest zakładka "Modyfikować sztywność". Istnieją różne typy definicji (patrz Rysunek 05). Opcja „Współczynniki mnożenia” umożliwia modyfikację sztywności poszczególnych prętów w podobny sposób jak sztywności przekrojów.
Powierzchnie
W przypadku powierzchni typu „Standardowa” oraz „Bez rozciągania” sztywność powierzchni można dostosować w zakładce „Modyfikować sztywność” okna „Edytować powierzchnię”. Tam istnieje możliwość modyfikacji elementów macierzy sztywności ze współczynnikiem (podobnie jak w przypadku powierzchni ortotropowych).
Dalsze możliwości modyfikacji sztywności
Ponadto, można wybrać opcję w parametrach obliczeń, aby specjalnie dostosować sztywność innych elementów (patrz Rysunek 07). W przypadku wybrania opcji „Zmiana sztywności” pojawia się nowa zakładka (patrz rysunek 08). Oprócz sztywności prętów i powierzchni możliwe jest również indywidualne dostosowanie sztywności podpór i zwolnień.
Interakcje poszczególnych czynników
Jeżeli dla elementu zostało zdefiniowanych kilka współczynników (na przykład przekrój i pręt), są one pomnożone przez siebie. W przykładzie pokazanym na rysunku 09:
Globalna kontrola modyfikacji sztywności
W globalnych parametrach obliczeń (patrz Rysunek 10) można od razu wyłączyć wszystkie wymienione opcje. Lokalne ustawienia w parametrach obliczeń przypadków obciążeń lub kombinacji obciążeń są w tym przypadku ignorowane.