1049x
004090
2024-02-26

Analiza sztywności

Zaleca się obliczenie zamiast przeprowadzenia obliczeń konfiguracji stanu granicznego nośności: Klasyfikacja i odpowiadająca jej sztywność połączenia mają wpływ na siły wewnętrzne modelu, które z kolei wpływają na naprężenia w połączeniu stalowym. == Analiza sztywności == Niezależnie od trybu SGN można uruchomić obliczenia sztywności połączenia Sj,ini. Rozpocznij tę część obliczeń, klikając przycisk image

Otworzy się okno, w którym prezentowany jest postęp obliczeń.

Po zakończeniu obliczeń wyniki są przedstawiane w tabeli „Analiza sztywności”.

">image043959@

Sztywność osiowa i obrotowa są podane dla komponentu 'dźwigar ramowy', ponieważ obliczenia zostały ustawione tylko dla tego komponentu (patrz Wybór sił wewnętrznych do analizy sztywności ). Wartości te reprezentują sztywności połączenia wynikające z jego obliczeń konstrukcyjnych (blacha czołowa, śruby, spoiny).

Przejdź do tabeli Klasyfikacja.

Poniższa tabela przedstawia „Klasyfikację” połączenia. Obliczenia opierają się na wynikach dla sztywności i wartościach granicznych podanych w kolumnach 'Granice klasyfikacji'. Ponieważ oba węzły są sklasyfikowane jako "Podatne", należy dostosować model: Belka dźwigara ramowego została zdefiniowana bez przegubów na prętach. Model ten reprezentuje sztywne połączenie ze słupem zamiast połączenia półsztywnego.

Aby dokładnie zastosować wartości sztywności w następnym kroku, kliknij przycisk Einheiten und Dezimalstellen na pasku narzędzi tabeli, aby dostosować jednostki.

Z listy jednostek wybierz opcję kNm/rad. Następnie kliknij OK.

Zastosowanie wyników analizy sztywności na modelu

Aby zastosować stałe sprężystości połączenia półsztywnego dla dźwigara ramy, potrzebny jest nowy typ przegubu prętowego. Otworzyć kategorię Typy dla prętów w "Nawigatorze - Dane". Następnie otwórz Typy przegubów prętowych i dwukrotnie kliknij typ przegubu nr 1.

W oknie dialogowym 'Edytować przegub prętowy' należy kliknąć przycisk Nowy przycisk (1) służący do definiowania nowego typu przegubu. Następnie należy wprowadzić wartości stałych sprężystości zgodnie z tabelą „Klasyfikacja” (2):

  • Cφ,y = 3 244 316 [kNm/rad] (wartość zostanie zaokrąglona)
  • Cφ, z = 92,863 [kNm/rad]

Dla Cφ, y, zastosowanie ma wartość SMy-, ponieważ na obu końcach dźwigara ramowego występują ujemne momenty zginające My. C,z nie ma tak naprawdę znaczenia dla modelu, ponieważ nie istnieją momenty Mz. Składową translacyjną ux przegubu można pominąć: Na dźwigar ramy oddziałują siły ściskające, a sztywność osiowa przy ściskaniu jest nieskończona (patrz ilustracja Tabela 'Analiza sztywności').

Kliknij przycisk OK, aby zamknąć okno dialogowe. Aby przypisać nowy typ przegubu, należy kliknąć prawym przyciskiem myszy odpowiednią pozycję w "Nawigatorze - Dane". Następnie w menu kontekstowym należy wybrać opcję Przypisz do prętów.

Pręty są podzielone graficznie na trzy części. Wybierz części dźwigara ramowego, które są połączone ze słupami:

  • Pręt 4 - Początek (kliknij część obok słupa)
  • Pręt 11 - Koniec (kliknij część obok słupa)

W tym celu należy kliknąć przycisk OK w oknie „Przypisanie prętów”, aby przypisać przeguby.

Wpływ na momenty

Uwzględnienie początkowej sztywności za pomocą przegubów prętowych skutkuje zmodyfikowanym rozkładem momentów dla dźwigara ramy i słupów. Momenty My na połączeniu są znacznie zredukowane, podczas gdy zwiększają się w wewnętrznym przęśle ze względu na redystrybucję. Poniższe rysunki, które mają charakter poglądowy, pokazują różnice.

Rozdział nadrzędny