Obciążenia, które faktycznie mają oddziaływać w kierunku normalnej powierzchni, są przykładane zarówno do osi x, jak i do osi y. Wykorzystywana jest opcja „Globalny związany z rzutowanym obszarem” (XP dla osi x i YP dla osi y). W przypadku rozkładu liniowego opcja „Liniowy w Y” jest stosowana dla wszystkich obciążeń w kierunku x, a opcja „Liniowa w X” dla wszystkich obciążeń w kierunku y.
Na przykład obciążenie zmienne działa na część cylindra (powierzchnia F3). Powinien on działać przy 5 kN/m² na linii 18 i 4 kN/m² na linii 19, zmniejszając się liniowo między nimi. Powyższy rysunek pokazuje ustawienia obciążenia powierzchniowego działającego w kierunku osi x. Dla rozkładu liniowego w kierunku osi y wybrano punkty 9 (linia 18) i 8 (linia 19). Podobnie na poniższym rysunku pokazano ustawienia obciążenia w kierunku osi y.