Nowoczesny styl architektoniczny oparty jest przede wszystkim na przemianach ekonomicznych i społecznych. Pamiętamy: trzeźwe fasady, ekonomiczna konstrukcja z naciskiem na funkcjonalność. Ta ścieżka przemysłu budowlanego spowodowała przeciwne ruchy. Niektóre z nich przedstawiliśmy już na blogu – teraz dodam kolejną.
W przeciwieństwie do innych stylów architektonicznych, architektura high-tech po dziś dzień jest wykorzystywana do realizacji nowych projektów budowlanych. Pod koniec lat 70. XX wieku ujawnił się niemal buntowniczy stosunek do trzeźwych, przychylnych stylów architektonicznych modernizmu.
Architektura high-tech zrodziła się z powszechnej fascynacji technologią w tamtych czasach. Pamiętamy: Postęp technologiczny, wyścig w kosmos, początek szumu popularnonaukowego dla fantastyki naukowej - cały świat chciał technologii w każdej dziedzinie życia codziennego. Techniki konstrukcyjne, wcześniej nielubiane, nagle zyskały wartość estetyczną. Ruch w dziedzinie architektury high-tech znalazł się w głównym nurcie naszego społeczeństwa i pozostał tam do dziś.
Ale co przede wszystkim definiuje architekturę high-tech? W tym poście przyjrzymy się najważniejszym cechom architektury high-tech , a niektóre budynki zapierają dech w piersiach. Jesteś gotowy?
Cechy architektury high-tech
- Konstrukcje i systemy zasilania widoczne po lewej
- Przemysłowe metody produkcji
- Zastosowanie metalu, szkła, tworzyw sztucznych ("porządne" materiały budowlane)
- Moduły wtykowe (elementy " plug-in ")
- Pojawienie się pierwszych programów do komputerowego wspomagania analizy statyczno-wytrzymałościowej
Szczególnie ekscytujące: Aby sprostać terminom architektury high-tech, wykorzystano technologie z przemysłu lotniczego , kosmicznego i energetycznego, aby jak najlepiej wykorzystać każdy budynek. Przemysł budowlany doświadczył tutaj ogromnej liczby innowacji technicznych.
Oprócz wszystkich technologii, większość budynków architektury high-tech kładzie duży nacisk na aspekty ekologiczne. Obejmowały one programy zrównoważonego rozwoju opracowane we współpracy z innymi działami. Aby podkreślić estetykę wynikającą z czystej technologii , rozwiązania tego typu zostały zastosowane raczej dyskretnie.
były często wykorzystywane jako inspiracja światem zwierząt , na przykład przy budowie Eastgate Center w Zimbabwe. Zgodnie z zasadą biomimikry , konstrukcja budynku została oparta na konstrukcji wzgórza termitów w celu zapewnienia naturalnej wentylacji.
Przykłady architektury high-tech
Jetzt, wo wir wissen, nach welchen Merkmalen wir Ausschau halten, sehen wir uns einige Beispiele für Hightech-Architektur genauer an. Każdy z tych fascynujących budynków jest wyjątkowy i fascynuje sam w sobie. Wyruszmy w podróż' dookoła świata.
Korniszon
Londyn, Wielka Brytania
Czy to ptak czy samolot? Nie, to jest - ogórek kiszony? Smukły, spiralny kształt Millenium Tower w rzeczywistości przypomina nieco marynowanego korniszona. Budynek ma naprawdę charakterystyczny zarys, o którym pisaliśmy w innym poście.
W 1992 roku architekt Norman Foster stworzył oryginalny projekt Millenium Tower jako wieżowca o wysokości niezwykłej jak na Londyn (1296 ft). Jednakże, zgodnie z londyńską ustawą budowlaną , żaden budynek nie mógł być wyższy niż katedra św. Dlatego wysokość została zmniejszona do 150 m - całkiem dosłownie.
Ostatecznie do inżynierów należało zachowanie niezakłóconego widoku na słynną kopułę i jednocześnie uniknięcie możliwego wiatru w dół. Z tego względu plan został zmieniony i w rezultacie powstał dobrze znany ogórek konserwowy. Fasada wkręcana śrubami odchyla wiatr z wiatrem i eliminuje większe turbulencje. Jednocześnie widok z kopuły pozostaje niezakłócony, a w 2004 roku budynek biurowy został oddany do użytku.
Charakterystyki architektury high-tech są tu łatwe do rozpoznania. Stalowo-szklany wieżowiec posiada specjalną konstrukcję nośną, która nie jest ukryta, ale jest wyraźnie widoczna przez szkło. Dwie spirale łączą się - naprawdę imponujące.
Efektywności energetycznej i zrównoważonego rozwoju budynku, jak to zwykle w architekturze high-tech, nie można rozpoznać na pierwszy rzut oka. Aspekty te były niezwykle ważne dla planowania i budowy. Przestrzeń biurowa ma kształt pierścienia nad wnętrzem budynku, a instalacje zasilające znajdują się w rdzeniu budynku.
Technologia komputerowa kontroluje wentylację, otwierając i zamykając płyty osłonowe i okna w zależności od pogody na zewnątrz. Atria wznoszą się nawet na sześć kondygnacji, zapewniając naturalną wentylację wnętrza. Technologia, która inspiruje.
World Trade Center
Nowy Jork, USA
Jedna z najbardziej znanych inwestycji budowlanych na świecie o tragicznej historii: Prawie każdy zna World Trade Center w Nowym Jorku. W skład kompleksu wchodziło znacznie więcej niż tylko dwie znane bliźniacze wieże. O łącznej powierzchni siedmiu budynków, Ze względu na te wymiary kompleks musiał nawet posiadać własny kod pocztowy.
Pod częściami kompleksu powstało "The Mall", sześciokondygnacyjne podziemne centrum handlowe niedaleko stacji metra World Trade Center , która była uważana za centrum ruchu lokalnego personelu. Dodatkowo w garażu podziemnym zmieści się 2 000 samochodów.
Rozmiary tego projektu budowlanego są imponujące. Jeśli przyjrzymy się bliżej zdjęciom i relacjom, można zauważyć, że bliźniacze wieże bardzo różniły się od innych ówczesnych drapaczy chmur. W większości budynków wysokościowych fasada spełnia jedną główną funkcję: aby pokryć samą konstrukcję. Bliźniacze wieże zostały jednak zaprojektowane w taki sposób, aby ich szkielet pełnił funkcję nośną.
Podstawowa konstrukcja składa się z dwóch wsuniętych w siebie rur. Rura zewnętrzna zawiera między innymi wiatrem, podczas gdy wewnętrzny przenosił tylko pionowe siły grawitacji. Podobnie jak w The Gherkin, szyby windy, toalety i klatki schodowe znajdują się w środkowym rdzeniu, czyli w rurze wewnętrznej. Wieże, podobnie jak inne główne konstrukcje World Trade Center, zostały zaprojektowane przy użyciu komputera IBM 1620 , który współpracował z kartami perforowanymi.
Als weiteres Merkmal der Hightech-Architektur gilt der großzügige Einsatz von vorgefertigten Modulen. Na przykład stalowy element nośny fasady i element stropowy w stalowni zostały wyprodukowane metodą prefabrykacji przemysłowej, dzięki czemu montaż modułów wystarczył na miejscu budowy. Pozwoliło to zaoszczędzić czas i pieniądze. Na przykład wieża północna została oddana do użytku już w 1970 roku, zaledwie dwa lata po rozpoczęciu budowy.
Konstrukcja bliźniaczych wież została zabezpieczona przed największymi trzęsieniami ziemi i huraganami, tyle że nie przetrwała drugiego ataku terrorystycznego w dniu 9 listopada 2001 r. W wyniku kolizji dwóch samolotów zawaliły się wieże, a okoliczne budynki zostały tak poważnie uszkodzone, że również je rozebrać.
Dziś większość nowego budynku w Strefie Zero przypomina tę tragedię. Najbardziej znanym budynkiem nowo wybudowanego kompleksu jest wieżowiec One World Trade Center , otwarty w 2014 roku.
Debis Haus
Berlin, Niemcy
W przypadku domu debis, dzisiejszego atrium, możemy znaleźć pierwszy szczególny element w fasadzie, w przeciwieństwie do innych budynków high-tech. Architekt Renzo Plani opracował plan dla całej dzielnicy i zaprojektował dom deBis, wykonany z płyt z terakoty. Świadomie zrezygnował z zastosowania powierzchni wykonanych ze stali lub szkła. Z kolei klatki schodowe ze stalową konstrukcją nośną i szklanymi powierzchniami są całkowicie otwarte.
Został on zbudowany w latach 1993-1997 jako siedziba firmy Demis, filia the Demolition Company w Hanowerze. Wieżę o wysokości 100 m, która służy jako komin wentylacyjny dla pobliskiego tunelu, jest widoczna z daleka. Również wieżowiec, z 23 kondygnacjami i zielonym logo Debis , przyciąga wzrok.
Czego nie widać od razu na budynku, jak zwykle w przypadku architektury high-tech: Posiada aspekty zrównoważone i ekologiczne. Specjalna elektrociepłownia z kogeneracją zapewnia przyjemną temperaturę w całym budynku. Części fasady mają rodzaj drugiej zewnętrznej powłoki wykonanej ze szkła, która umożliwia naturalną wentylację za pomocą regulowanych listew. Duże powierzchnie dachu obsadzone są roślinnością, a zebrana woda deszczowa jest wykorzystywana między innymi do spłukiwania toalet.
Po likwidacji oddziału DeBis budynek DeBis był wykorzystywany jako wieża w atrium, w której mieściły się biura. Jednak w 2021 roku ostatni najemca się wyprowadził i od tego czasu budynek stoi pusty.
Wieża Hearsta
Nowy Jork, USA
W 1928 r. wybudowano budynek Hearst Magazine Building w stylu Art Déco, który jednak nigdy nie został ukończony z powodu braku pieniędzy. Sześciopiętrowy budynek został ogłoszony zabytkiem historii ze względu na efektowną fasadę z piaskowca , ale przez długi czas pozostał w niezmienionym stanie.
Rozwijająca się firma wkrótce potrzebowała nowego biura , dlatego podjęto decyzję o dość nietypowej rozbudowie niedokończonego budynku. W starym budynku wykonano rdzenie, z wyjątkiem fasady, która jest wpisana na listę zabytków, i przekształcono ją w duży hol wejściowy. Ponownie architektem był londyńczyk Norman Foster , co jest znane nie tylko w dziedzinie architektury high-tech.
Od 2006 roku, po trzech latach budowy, nowy szklany budynek wznosi się z podstawą w kolorze piaskowca. Obie części połączone są żelbetowymi słupami i szklanym świetlikiem. Od tego czasu w biurach o wysokości 4 m pracowało około 1800 do 2200 pracowników.
Typowa dla budynków o architekturze high-tech jest otwarta stalowa konstrukcja , która dzięki swojej ukośnej konstrukcji naprawdę przyciąga wzrok. Każda z trójkątnych ram sięga nawet czterech kondygnacji. Wieża Hearsta jest wyjątkowa: jego trwałość. Nie tylko budynek, ale także jego konstrukcja wyznaczyły nowe standardy.
Ten nowy typ konstrukcji pozwala zaoszczędzić około 20% materiału. Ponadto 85% wykorzystywanej stali pochodzi z recyklingu. Również użytkowany budynek jest o wiele bardziej przyjazny dla środowiska niż porównywalne budynki.
Dzięki różnym środkom można zaoszczędzić 25% kosztów energii , a zebrana woda deszczowa zmniejsza również zużycie wody o 25%. Trzypiętrowa rzeźba wodna, znana również jako lodospad, zapewnia stałe nawilżanie powietrza, a tym samym przyjemny klimat w miejscu pracy.
Podobnie jak w przypadku wielu budynków o architekturze high-tech, wiele budynków jest kontrolowanych przez inteligentne systemy komputerowe. Na przykład, naturalne padanie światła jest regulowane niezależnie przez czujniki, aby zaoszczędzić na dodatkowych źródłach światła.
W 2006 roku Hearst Tower był pierwszym zrównoważonym budynkiem w Nowym Jorku, który otrzymał złotą certyfikację w ramach programu LEED, a dzięki dodatkowym środkom – w 2012 roku.
Kopuła budynku Reichtag
Berlin, Niemcy
Już w 1900 roku na gmachu Reichtagu wzniesiono kopułę, która jednak nie jest taka sama jak wtedy. W nocy z 27 kwietnia do 28. lutego 1933 r. wybuchł pożar. Do dziś dnia nie wyjaśniono, kto podpalił pożar, nawet jeśli podejrzewano, że doszło do powstania NSDAP, która wkrótce doszła do władzy pod przewodnictwem Adolfa Hidera.
Podczas okupacji Berlina, wewnątrz i na zewnątrz budynku toczyły się walki, a sam gmach Reichtagu został poważnie zniszczony. Ostatecznie grożąca zawaleniem kopuła musiała zostać rozebrana w połowie lat 50., podobno ze względów bezpieczeństwa.
Przez długi czas budynek stał bez kopuły. Dopiero po zjednoczeniu Niemiec ponownie skupiono się na pracach sejmowych. Pierwsze plany dotyczące szklanej kopuły, którą można wejść do budynku, powstały już w 1988 roku, jeszcze przed upadkiem muru berlińskiego. Inicjatorem pierwszych pomysłów na przekształcenie Reichtagu w nowy budynek zbiórki był architekt Gosend Boehm. Berlin został wybrany stolicą w czerwcu 1990 roku, a wybór siedziby Bundestagu powierzono Reichtagowi.
Projekt kopuły nadal nabierał kształtów. Wreszcie, słynny londyński architekt sir Norman Foster , o którym już dużo czytaliśmy, otrzymał upragnione zlecenie na rozbudowę i rozbudowę Riksdagu w nowoczesny budynek Assembly of Assembly.
W 1999 roku nadszedł czas: Zakończono przebudowę Reichtagu i odtąd przez kopułę wpuszczano przyjemne światło do sali plenarnej przez zapadnię wykonaną z luster. Ale można zaoszczędzić nie tylko na sztucznym oświetleniu. Von außen scheint es ein ganz normaler Stahl-Glas-Bau zu sein, doch die Nachhaltigkeit im Konzept der Kuppel ist sehr unauffällig integriert, typisch für Hightech-Architektur.
Panele aluminiowe i szklane, które można zorientować na powłokę zewnętrzną, kontrolują ilość światła słonecznego padającego na powłokę wewnętrzną. Cienkie włókno szklane rozprasza światło , zapobiegając olśnieniu i zapewniając przyjemne światło podczas pracy. W zależności od warunków zewnętrznych, klapy między dwiema warstwami mogą otwierać się automatycznie, aby zapewnić naturalną cyrkulację powietrza.
Ponadto kopuła jest częścią zaawansowanego ekologicznego systemu grzewczego. Gorące powietrze z wnętrza Reichtagu, generowane przez efektywną elektrociepłownię, unosi się do kopuły i jest uwalniane na zewnątrz przez otwartą klapę. Wszystkie systemy posiadają siatkę i działają w pełni automatycznie. Szklana kopuła Reichtagu jest imponującym osiągnięciem współczesnej inżynierii i absolutną atrakcją turystyczną.
Podsumowanie: Zaawansowana technologicznie architektura
Po tych wszystkich imponujących nowoczesnych budynkach, należy stwierdzić: Odwaga, by stawić czoła współczesnym, spokojnym stylom architektonicznym, była z pewnością warta każdego kpiącego komentarza. Do dziś powstają fascynujące budynki , w większości wykonane ze stali i szkła, które zamiast zakrywać, dumnie prezentują swoje konstrukcje nośne.
Wbudowana technologia z inteligentnymi, w pełni zautomatyzowanymi systemami umożliwia nie tylko przyjemny pobyt, ale przede wszystkim dyskretnie integruje koncepcje zrównoważonego rozwoju. Nowoczesnemu budownictwu nie zawsze muszą towarzyszyć ekologiczne grzechy, nawet jeśli zaawansowana technologicznie architektura na pierwszy rzut oka nie wygląda ekologicznie.
Możemy zastosować ten pomysł w naszej obecnej branży budowlanej. Mamy tak wiele możliwości , aby próbować nowych rzeczy, aby nasze budynki były jak najbardziej zrównoważone w trakcie budowy, a następnie w trakcie użytkowania. Wydaje się, że takie podejście zaginęło w wielu dzisiejszych projektach budowlanych w centrach naszych miast. Stary żelbet jest po prostu tańszy niż innowacyjne rozwiązania.
W latach 50. XX wieku nie do pomyślenia było publiczne postrzeganie szklanych konstrukcji stalowych. Dziś trudno wyobrazić sobie nasze miasta bez nowoczesnych konstrukcji architektonicznych. Czasy się zmieniają , podobnie jak branża budowlana.
Dlatego możemy mieć tylko nadzieję, że wkrótce pojawi się nowy przeciwstawny ruch w prawodawstwie, architekturze i inżynierii, który zapewni nową zmianę w branży. Zielona przyszłość ze zrównoważonym budownictwem i budynkami, w których ludzie mogą czuć się komfortowo z czystym sumieniem - byłoby pożądane.