Moment ograniczający nie jest uwzględniany, ponieważ pręty ciągłe zostały zdefiniowane osobno dla belki i słupów. FE‑LTB importuje tylko dane modelu i obciążenia (skupione i prętowe) należące do zdefiniowanego zbioru prętów. Siły wewnętrzne z programu RSTAB nie są uwzględniane. W programie FE‑LTB konieczne jest zamodelowanie układu konstrukcyjnego w sposób jak najbardziej zbliżony do rzeczywistości.
Ze względu na wprowadzenie siódmego stopnia swobody (skręcanie), nie można stosować sił wewnętrznych programu RSTAB. W ten sposób "wycinany" jest pręt ciągły i odpowiednie obciążenia z układu konstrukcyjnego. Należy również zdefiniować odpowiednie warunki brzegowe (podpory, przeguby, sprężystości). Obliczenia według skręcania skrępowanego (analiza drugiego rzędu) dostarczają siły wewnętrzne, które odnoszą się do obciążenia i układu konstrukcyjnego zdefiniowanego w FE‑LTB.
Aby uwzględnić siły wewnętrzne z sąsiednich składowych, należy je dodatkowo zdefiniować jako obciążenia skupione lub obciążenia prętowe w ES‑LTB.
Aby jak najłatwiej przeprowadzić analizę zwichrzenia ramy dwuprzegubowej za pomocą narzędzia FE‑LTB, można zdefiniować całą ramę jako pręt ciągły.
W przypadku analizy stateczności za pomocą FE‑LTB konieczne jest zastosowanie imperfekcji. W takim przypadku nie tylko dla każdego pręta wymagane jest wstępne odkształcenie, ale także kształt postaci wyboczeniowej jest skalowany do określonej wartości.